عبر و بارون
با من هنر جا میرم
من از این شهر
امرو نرم فردا میرم
گوشی دستم
گوشی دستم
خامشی باز میگیرم
تا که نیستی پیگیرم
تا که نیستی پیگیرم
بل نکندم
سادم آخه چقدر حیفه اینش
حیفه من بی مرفع تی بشه که
برنشم تو خاطره
بیا واسه این حاله بر
بیا ببین برقس تو
من همون آدم بدن
تو نباشی خید خودم
خید دنیا رو زدم
برف نشسته رو موهامو
چند تا خط رو سورتم
یادته که بمی گفتی
موه روح و دوتا بدن
سه صبح ساعت نمیگیره خواهم بازم
هرچی دوشتم زدم الان خالی خشابم
اکسات توی گوشی همه شکیر است بش نگام
حسلام و صدا تلقی فقط یه اش دارست
ولی ساختم یه حصار است خواستن تو دورم
لشگرم با تو و حتی لشگرم با خودم
ایوانم خالی ولی دلام که پرم
لبامون بست است ولی موشعه ها که سرم بخواهم
از ذر تو که هم نشه یه تار مون
هر جا روشیه حتی اگه روشیه یه جای دور
میشه خورشی چیوزم و بهتا میرون
یا که تو اسمون نگات کنم به جای مون
بگم برگه بیوی بیا پیشم بمون
دنیا ویدکاره به من و تو یه حال خوب
یه حال خوب
بیا ببین بر اکس تو من همون ادابه درم
تو نباشی خید خودم و خید دنیا رو سدم
برف نشسته رو موهام و چند تا خط رو سورتم
یادته که به منی گفتی موه ی روح و دادتا بدم
خواشتم میام بلم نمی کنم سایه ها توی یه کوچه پس کوچه دنبال رد پام
اکس رو دیوار هنوز سر جاش روی تخت دو نفره ولو بازم کمه جام
موشتم تو دیوار و دستام خونی دوستام پیشم هم جاتم خالی
فکر و خیال بامه آره مغزم پکید بغزی که ترکید و عشقم چکید
کاش باشیم پیش هم مثل قدیما
خوف کن تو چشاما ببخش با دیام
خوشم خواک کن نری جاییا
الان پشیمونم از کارام هم ساریا
چرا تا اون می نداره شبای سیا
تعد داستانمون باز دوباره بیا
توی یه بقلم جات نری جاییا
دوباره بیا دوباره بیا
سرزمی رو دستام خونی
بیار بیر برکس تو من همون آدم بدم
تو نباشی خید خودم خید دنیا رو زدم
بفرشسته روح موهام و تن تا خط رو سورتم
یادته که به منی گفتی ما یه روح و دوتا بدم
بیا ببین برکس تو من همون آدم بدم
تو نباشی خید خودم خید دنیا رو زدم
بفرشسته روح موهام و تن تا خط رو سورتم
یادته که به منی گفتی ما یه روح و دوتا بدم