Ακόμα λίγη συνεφιά,
ακόμα λίγη παγόνια,
να γίνει ο νόστος οδηγός,
να δείχνει το ζεστό σου φως.
Ακόμα λίγο για να ρθώ,
ακόμα λίγο για να βρω
το δρόμο της επιστροφής και της
αληθινής ζωής.
Αχ πατρίδα γλύπια, σε βλέπω από μακριά
και
μετράω κορφές,
στέγες και καμπαναριά
μες στην τρέα του κόσμου που κάθε μέρα ζω,
σαν παράδεισο μου στρέφω κύρε μου ουρανό.
Βίτια χαμηλά θυμάμαι βήματα δίλα και ανθρώπους της υπομονής,
αδέρφια ίσως οι γονείς.
Ακόμα λίγη συννεφιά,
ακόμα λίγη παγόνια,
να γίνει ο νόστος οδηγός,
να δείχνει το ζεστό σου φως.
