ਜੋਮ ਮੱਠੇ ਜੀ ਓ
ਜੋਮ ਮੱਠੇ ਜੀ ਓ
ਜੋਮ ਮੱਠੇ ਜੀ ਓ
ਜੋਮ ਮੱਠੇ ਜੀ ਓ
ਜੋਮ ਮੱਠੇ ਜੀ ਓ
ਜੋਮ ਮੱਠੇ ਜੀ ਓ
ਏ ਪੀ ਰੀ ਮੁਗ ਲੇ ਆ ਜਮ
ਕਸ੍ਤੀ ਤੁਝੇ ਪੁਕਾ ਰੇ
ਏ ਪੀ ਰੀ ਮੁਗ ਲੇ ਆ ਜਮ
ਕਸ੍ਤੀ ਤੁਝੇ ਪੁਕਾ ਰੇ
ਦੇ ਦੇ ਦੁਆ ਰੂਹੋਂ ਸੇ
ਗੀ ਨਿਆ ਤੇਰੇ ਸਹਾਰੇ ਦੇ ਦੇ ਦੁਆ ਰੂਹੋਂ ਤੇ
ਲੇਕਿਂ ਭਾਵ ਲੀਖਰਣ ਕਬੀ ਜੀ
ਜਹਾਵਾ ਜੁਲੁਂ ਕੀ ਖੇਤੀ ਹੋਤੀ ਸਦਾ ਰੈਗੀ
ਜਹਾਵਾ ਜੁਲੁਂ ਕੀ ਖੇਤੀ ਹੋਤੀ ਸਦਾ ਰੈਗੀ
ਨੀਰਬਲ ਵੈਹੀ ਆਬਰੂ ਮਨਵਤਾ ਰੋਤੀ ਸਦਾ ਰੈਗੀ
ਜੰਨਪਦ ਪਰਿਆਗ ਇਹਲਾਹਾਬਾਦ ਦੀਲਾ ਗੋਰ ਪੂਰ ਥਾਨਾ ਭਾਪ
ਕੈਸ ਜੰਨੰਰੀ ਗੈ ਕਹਾਣੀ ਭੰਤ ਹੈਖੇਂ
ਕੈਸ ਜ਼ਨਮਰੀ ਕੇ ਤੀ ਵਰੀਆਰ ਘਟਨਾ ਘਟਲ
ਦੋ ਲਾਈਨ ਨਜਮ ਕਿਂਡਰ ਭਾਵਾ ਮਾਸਿਟਰ
ਭਾਵਾ
ਜੱਹਮਾ ਸਬਲ ਕੇ ਸੀਂਗੋ ਔਹ ਸਬਰਣੋ ਕਾ ਡੇਰਾ
ਮੀਰਬਲ ਭੀਚਾਰੇ ਕੈਸੇ ਕਰ ਸਕਤੇ ਹੈਂ ਬਸੇਰਾ
ਦੋ ਨਾਂ ਦਲੀਤ ਯੋ ਧਾਨੀ ਪਟੇਲੋ ਕ ਗਾਂਵ ਹੈ
ਉਸ ਗਾਂਵ ਮੇ ਏਕ ਹਰਜਨ ਮੋਤੀ ਕ ਠਾਂਵ ਹੈ
ਬੇਟਾ ਰਹਾ ਰਾਜੇਸ ਤੇ ਯੋ ਪਤਨੀ ਰਹੀ ਸੀਂ ਪਤਿਆ
ਜੀਸ ਕੀ ਬੇਤਾ ਕੋ ਸੁਂਕਰ ਹੀਲ ਜਾਤੀ ਹੈ ਹੀਮਤੀਆ
ਬਟਾ ਕੀ ਜੋ ਜਮੀਨ ਪਰ ਤਨਾਵ ਚੈਲ ਰਹੀ ਥੀ
ਹਰ ਵਕਤ ਸਵਰਨੋ ਕੋ ਯਾ ਬਾਤ ਖਲ ਰਹੀ ਥੀ
ਜੋ ਜਮੀਨ ਪਟਾ ਕੇ ਦੇ ਲੇ ਰਨਾਨ ਮੋਤੀ ਕੇ ਨਾਂ ਸੇ
ਆ ਉ ਸਵਰਨ ਲੋਕ ਯਾਨੀ ਵੋ ਗਾਊਂ ਕੇ ਪਟੇਲ ਕੇ ਜਮੀਨ ਕੇ ਸਟਲ ਲੇ ਰਹਲ
ਪਟੇਲ ਪਾਰੀਵਾਰ ਵੱਲਾ ਦੇ ਕੇ ਬਡਾ ਤਰਪਤ ਰਹਲ ਨ ਕੇ ਤਨੀ ਬਣੀਆ ਜਮੀਨ
ਇ ਜੋਵਨ ਬਾ ਗਾਊਂ ਕੇ ਪਰਦਾਨ ਦੇ ਦੇ ਲੱਸ ਮੋਤੀ ਹਰਜਨ ਕੇ
ਏ ਕਰ ਤਨਾਓ ਭਹੁ ਦੀਂ ਸੇ ਚੇ ਲਤ ਰਹਲ ਏ ਕੇ ਕੇ ਬਾਤ ਧੇਖਾ ਭਹੈਲ ਕਾ ਤਰਜਕ ਨੁਨਾਬ ਮਾਸਟਰ
ਤਰਜੁ ਹੇ ਬਾਪ
ਆ ਰੇ ਮਾਰ ਗੈ ਲਹੁ ਕਾ ਰੇ ਜੇ ਬੀਚੇ ਛੂਰੀਆ
ਆ ਰੇ ਮਾਰ ਗੈ ਲਹੁ ਕਾ ਰੇ ਜੇ ਬੀਚੇ ਛੂਰੀਆ
ਲੇ ਕਿਨ ਭਾਬ ਆ ਰੇ ਧਾਰਾ ਆ ਇ ਗੈ ਲੇ ਹੁ ਕਾ ਰਾ ਤਾ ਛੋਰ ਛੋਰੀਆ
ਸੁਲਾਹ ਜਨਵਰੀ ਛੋਰਾਨ ਬੇ ਕੇ ਦੀਨ ਆ ਵਾ
ਜਬ ਕੀ ਰਾ ਜੇ ਆ ਇ ਸੁ ਗੈਲੇ ਖੇਤਾ ਵਾ ਕੇ ਵੋਰਿਆ ਧਾਰਾ ਇ ਗਈਲੇ ਹੁ ਕਾ ਰਾ ਤਾ ਛੋਰ ਛੋਰੀਆ
ਭੈਯਾ ਕੀ ਰਾ ਲੇ ਪਟੇਲ ਪਰੀਵਾਰ ਕੈ ਲਾ ਲਾ ਨਾਵ ਅਰ ਤੋਲੇਲ ਮਤਾਰੀਆ ਬਨਾਈ ਕਰ ਕੇ ਝੋਰੀਆ ਧਾਰਾ ਇ ਗੈਲੇ ਹੁ ਕਾ ਰਾ ਤਾ ਛੋਰ ਛੋਰੀਆ
ਮੋਤੀ ਜੰਨਬਾ ਕੋਈ ਪਟਾ ਵਲੇ ਜਮੀਨ ਮਨਟਰ ਬੋਲੇ ਰਹਲ ਨੇ ਤਨੀ ਬਣੀਆ ਮਨਟਰ ਲਗਲ ਹਲ ਮਾਸਿਟਰ
ਇ ਤਨੀ ਬਣੀਆ ਮਨਟਰ ਗ਼ਦਰਾਈ ਲਹਲ
ਦੇਕ ਕੇ ਜੰਨਬਾ ਗੀ ਪਟੇਲ ਪਾਰੀਵਾਰ ਕੇ ਇੱਕ ਲਡ਼ਕਾ ਰਾਜੇਸ
ਏਕ ਦਮ ਸਮੈਂਜਲ ਆਪ ਮੋਹੀਤ ਹੋਗਿਆ ਆਪ
ਜਬ ਵੋ ਪਟੇਲ ਪਾਰੀਵਾਰ ਕੇ ਲਡ਼ਿਕਾ ਮੋਹੀਤ ਹੋਗਿਆ ਕੇ ਤਨੀ ਬਣੀਆ ਮਨਟਰ ਫ਼ਰਲ ਬਾਓ ਕਰੇ ਮੋਹਮਾ ਸੇ ਲਾਰ ਚੀਵੇ ਲਗਾਲ
ਦੋਰ ਕੇ ਜਨਬਾ ਗੈਲ ਜੋਰੀ ਬਣਾਕ ਕੇ ਜੋਰੀ ਜਨਬਾ ਕੇ ਮਨਟਰ ਤੋਡ ਲੇਲ ਸੇ
ਮਨਟਰ ਤੋਡ ਕੇ ਜੇ ਵੈਂ ਚੇਲਲ ਚਾਹਤ ਬਾਪ ਤਬ ਤਕ ਦੇਖੇ ਇ ਮੋਤੀ ਕੇ ਬਿਟਾ ਬਾਪ ਰਾਜੇਸ ਕ ਨਜਰ ਪਲ ਗਈਲ ਹੋਈ ਪਟੇਲ ਪਰੀਵਾਰ ਕੇ ਲਡ਼ਕਾ ਪਰ
ਜਬ ਲਡ਼ਕਾ ਪਰ ਨਜਰ ਪਲ ਗਈਲ ਤੇ ਦਵਡ ਕੇ ਚੇਟ ਦੇ ਕਾਲਰ ਪਕਲ ਦੇਲਨ
ਕਾਲਰ ਪਕਲ ਕੇ ਤੀਂ ਸ਼ਾਰ ਹਾਂ ਤੋਈ ਖੇਤੇ ਮੇ ਪਟਾ ਪਟ ਮਾਰ ਦੇਲਨ
ਜਬ ਮਾਰ ਦੇਲਨ ਤਬ ਤਕ ਦੇਖੇ ਵੱਹੀਲ ਕਾਪ
ਆਵ ਮਰਲੇ ਕੇ ਬਾਦ ਏਕ ਬਾਦ ਕਹਲਨ ਉਰਾਜੇਸ
ਕਾ ਕਹਲਨ
ਤਾਰ ਜੀ ਕੇ ਨੰਨਾ ਬਾਵ
ਆਰ ਸਾਯਾ ਕਾ ਚਾਰ ਮੋਰੀ ਸਾਡੀ ਕਾ ਚਾਰ
ਮੁਰੇ ਚੇਸ੍ਟਰ ਮੇ ਸਾਬੁਨ ਲਗਾਵ ਸਾਲੇ
ਤੋਰੀ ਨੋਕਰੀਆ ਲਗਾਏ ਦੂੰ
ਮੁਰੇ ਚੇਸਿਟਰ ਮੇ ਸਾਬੁਨ ਲਗਾਓ ਸਾਲੇ
ਤੋਰੀ ਨੋਕਰੀਆ ਲਗਾਏ ਦੂੰ
ਮੁਰੇ ਸਾਡਰ ਮੇ ਸਾਬੀ ਲਗਾਓ ਸਾਲੇ
ਤੋਰੀ ਨੋੰੰ ਰਾਕਾਜੋਂਗੀ
ਏਕ ਲਾਈ ਨੇ ਕੇ ਗੀਤ ਆਰੁ ਮਾ ਤਾਈ ਬੈਨੇ ਲੋ ਗਾਓ ਲੀਨ
ਕੀ ਮੋਰੀ ਸਾਡੀ ਪੀਆਡੀ
ਅਰੇ ਮੋਰੀ ਸਾਡੀ ਪੀਆਡੀ
ਸਾਡੀ ਰੇ ਤੂ ਕੇ ਤਾਨੇ ਕੀ ਸਾਡੀ
ਅਰੀ ਸਾਡੀ ਪੀਆਡੀ
ਰਾਜੇਸ ਏਕ ਬੈਦ ਬਡੀ ਕਢੁਵੀ ਕਹਲਂ
ਕਹੇ ਤੁਡਲੇ ਮਤਰੀਆ ਬਤਾਓ ਸਾਲੇ ਤੋਰੀ ਆਦਾਤੀਆ ਛੋਡਾ ਜੂਂਗੇ
ਅਰੀ ਕਈਲੇ ਰਾਜੇਸ ਤਵੇ ਆਜਾਦ ਕੇ ਪੀਟਾਈ
ਅਰੋਵਤਾਈ ਆਜਾਦ ਜਬ ਘਰ ਪੋਂਚਾ ਜਾਈ
ਕੁਛ ਦੇਖਤ ਰਹੇ ਸਬ ਗਾਂਵ ਵਾਲੇ ਤੋਰੀ ਆਦਾਤੀਆ ਛੋਡਾ ਜੇ ਮੇ
ਆਰੇ ਸਤਰਾਜਾਨਵਰੀ ਕੋ ਰਪਤਾ ਲੀਖਾਈ ਤੀਂਸ ਸਤਾਹਤਰਿਕ ਧਾਰਾ ਲਗਵਾਈ
ਜਬ ਠਾਨੇ ਪੇ ਆਪਨ ਦਬਾਵ ਡਾਲੇ ਤੋਰੀ ਨੋਕਰੀਆ ਛੋਡਾ ਦੂ
ਜਬ ਠਾਨੇ ਪੇ ਆਪਨ ਦਬਾਵ ਡਾਲੇ ਤੋਰੀ ਆਗਿਆ ਛੋਡਾ ਦੂ
ਦਰੋਗਾ ਜੀ ਦੋ ਸਿਪਾਹੀ ਕੇ ਸਾਥ ਦੋਨਾ ਗਾਉਂ ਮੇ ਆਏ ਔਰ ਪਿਂਚਾਈ ਦੋਰਾ ਮਾਮਲਾ ਦਾਂ ਮਾਮਲਾ ਜੋਹੇ ਰਫਾ ਦਫਾ ਕਰ ਦੀਏ ਜਬ ਮਾਮਲਾ ਰਫਾ ਦਫਾ ਹੋ ਗਈਲ �
ਦੇਖੇਂ ਭਾਵਨਾ ਕੀ ਆਗ ਦੀਲ ਮੇ ਸੁਲਗ ਰੈਈ ਹੇ
ਤੇ ਏਕ ਲੈਂ ਤਰ੍ਜਿ ਕ ਨਮੁਣਾਵ ਮਾਸਿਟਰ
ਕੀ ਪੀਆ ਮੋਰ ਕੂਵਰਾ ਕਨੈਯਾ ਬੁਲਾਵੇ ਬਸੁਰੀਆ ਬਜਾਈ ਕੇ ਪੀਆ
ਕੀ ਪੀਆ ਮੋਰ ਕੂਵਰਾ ਕਨੈਯਾ ਬੁਲਾਵੇ ਬਸੁਰੀਆ ਬਜਾਈ ਕੇ
ਸੁਲ ਝਲ ਕਲ ਹਵਾਲੀ ਬਤੀਆ ਪਰ ਛਤਿਆ ਕੇ ਆਗ ਨਾਈ ਭੂਝਲ
ਬਦਲੇ ਕੇ ਭਾਵਨਾਮੇ ਭਟਕੇਲਾ ਮਨਾਵਾ ਰਹੀ ਰੈ ਕੇ ਛਤੀਆ ਮੇ ਬੇ ਧੈਲਾ ਬਨਾਵਾ
ਛਿਨਤਾ ਸਤਾਵੇ ਦੀਨ ਰਤਿਆ ਪਰ ਛਤਿਆ ਕੇ ਬਾਨ ਨਾਈ ਭੂਝਲ
ਬਦਲੇ ਕੇ ਭਾਵਨਾਮੇ ਜਾਗ ਗੈ ਦੀਲ ਮੇ ਏਕ ਨੀਰਲੇ ਪਾਸ ਕੀਆ ਮਾਰਨੇ ਕੋ ਖਾਤੀਰ ਜਾਨ ਸੇ ਤਬ ਰਾਜੇਸ ਕਾ ਵੋ ਭੁ ਤਲਾਸ ਕੀਏ
ਜਮ ਮਿਲਾ ਨੈਂ ਤੋ ਤੁਰਨ ਦਬਂਗੇ ਰਾਜਨਾਥ ਜਵ ਰਾਮ ਗੋਪਾਲ ਲੈ ਸੰਸਲ ਹੋਂ ਸੇ ਹੋਕਰ ਚੇਲ ਦੀਏ ਹੇ ਸਾਥ ਆ ਜਾਯਬ ਲਾਲ
ਉਧਰ ਰਾਜੇਸ ਕੀ ਮਾ ਸੀਵ ਪਤੀਆ ਅਪਨੇ ਖਾਸ ਜੇਥਾਨੀ ਸਂਗ ਗ਼ਾਸ ਠੀਲ ਕਰ ਲੋਟੀ ਥੀ ਤਬ ਤਕ ਪੋਝੇ ਹੈ ਤੀਨੋ ਦਬਂਗ
ਭੈਯਾ ਰਾਜੇਸ ਕੇ ਖੋਝੇ ਬੇ ਦੇ ਚੇਲਦ ਹੋਂ ਦੇ ਰਾਜੇਸ ਜਮ ਨਾ ਮੀਲਨ ਦੇਖਾ ਤੋਂਵਾ ਕੀ ਬਗਲੀਯ ਸੇ ਜਨਵਾ ਕੀ ਰਾਜੇਸ ਕੇ ਮਾਈ ਗਾਸ ਖੀਲ ਕੇ ਪਨ�
ਅਰ ਚੇਲ ਹਲੀ ਜੋਵਲੀ ਆ ਅਰ ਯੱਤ ਨੈਖੇ ਹੋ ਕੋਂ ਨ ਚੋਲੀਆ ਮੇ ਜੋਬਾ ਨਾਈਆ ਮਾਤ ਨਾਈਖੇ ਹੋ ਕੋਂ ਨ
ਚੋਲੀਆ ਮੇ ਜੋਬਾ ਨਾਈਆ ਮਾਤ ਨਾਈਖੇ ਹੋ ਕੋਂ ਨ
ਅਰ ਏਕ ਬਜ ਠੀਕ ਦੁਪ ਹਾਰੀਆ ਮੇ ਨ ਹੋ ਜੁਲਮੀ
ਕੀ ਰੈਆ ਮੇ ਰੋਕੀ ਕਰੀਕੇ ਕਰ ਬਰ ਜੋਰੀਆ ਰਗਲ ਗ਼ਸੀਟ ਧਾਈਕੇ ਤੀਨ ਦੂਰਾ ਚਰੀਆ
ਅਰ ਖੀਚ ਕਰ ਕੇ ਲੇ ਗਈਲੇ ਅਰ ਏਰ ਹਰੀਆ ਮੇ ਨ ਹੋ ਜੁਲਮੀ
ਏ ਭੈਯਾ ਮੇ ਰੋਹਰ ਕੇ ਖੇਤ ਮੇ ਘੀਸ ਕੇ ਲੇ ਗੇਲੇ ਨ ਪੁਰਾ ਸੀਵਪਤਿਆ ਕੇ ਸਰੀਰ ਕ ਵਸ਼ਰ ਫਾਡ ਕੇ ਫੇਕ ਲੇ ਕੇ ਬਾਦ ਏਕ ਦਮ ਨਂਗਾ ਕੈ ਦੇ ਲੇ ਲੇ
ਅੜਵਰਿਆ ਜੱਬ ਇਜਤ ਕੇ ਡੂੰ ਗਈ ਜੀਵਨ ਕੇ ਜਹਾਣ ਮੇ ਘਿਰ ਗੈ ਲੀ ਆ ਨ ਹਰੀਆ
ਊ ਸ਼੍ਮੇ ਜੁਨ ਭਾਂ! ਸ੍ਹ਼ ਪੱਤਿਆ ਯੱਗਦਂ ਲਾਸਾਰਾ ਬਿਾਰੀ ਹੋ ਰੋਵਤਵਾ ਛ੍ਖ਼ਪਿਆਦਵਾ ਹੈ ਜੁਡ ਗੇ ਕੀ ਕੱਹਤਵਾ ਸੰਨ ਹ ਲਾਦਾ ਕਾੰ ਮਿ ਦੇ ਮੁਖ
ਚੁ ਬੁਢ਼ਿਆ ਕੋ ਪ੍ਰੇਮੀ ਓ ਨਂਗਾ ਹੀ ਹਾਂਤਮੇ ਗਟਾ ਪਕਡ ਕਰਕੇ
ਉਸ ਗਾਉਂ ਮੇ ਲੇਆ ਕਰਕੇ ਪਾਪੀ ਲਗੇ ਘੁਮਾਨੇ
ਜਬ ਪਾਪੀ ਗੁਮਾਵੇ ਲਗਲਨ ਓ ਗਾਉਂ ਮੇ ਨਂਗਾ ਕਰਕੇ ਸੀ ਪਤੀਆ ਬੁਢੀਆ ਕੇ
ਰੋ ਰੋ ਗੇ ਠੇ ਬਾਦ ਕੇ ਲੇਬਾ
ਦੁਲਾ ਇਸ ਬੀ ਦੇ ਸੀਆ ਕੇ ਨ੍ਦ੍ਰ ਭਾਵ ਦੀ ਹੂਂ ਕੇ ਬਿ ਜੀ
ਕੀ ਬੁਢੀਆ ਕੇ ਬਤਿਆ ਨਾਂ
ਅੱਰ ਮਨੇ ਉਤਾ ਪਤਿਆ ਹੋ
ਅੱਰ ਕਰ ਮੰਨ ਮਾਨੀ ਨੀਚ ਤੀਨਾ ਹੂਣ ਤੂਫਾਨੀ ਆ
ਹੋਈ ਕੇ ਲਚਾਰਾ ਸੀਵਾ ਪਤਿਆ ਗੁਹਾਰਾ ਕਾਰੇ
ਅੱਰ ਫਾਪਾਕੀ ਵੋ ਹਰ ਰੋਵੈਲੇ ਜੇਠਾਨੀ ਆ
ਫਾਡੀ ਕਰ ਕੇ ਫੇਕਦੇ ਲੇ ਤਨਕ ਬਸਨਾਵਾ ਹੋ
ਹੋਈ ਗੈ ਲੀ ਆ ਬਲਾ ਕਨਂਗਿ ਬਾਦਾਨੀ ਆ
ਕੀ ਪਕਡੀ ਕੇ ਗੱਸੀ ਟਨੀ ਲਾਗੇ
ਅੱਰ ਡਂਡਾ ਸੇ ਪੀਟਨੀ ਲਾਗੇ
ਅੱਰ ਦੇ ਕੈ ਕਰ ਕੇ ਲੋ ਗਾਵਲਕ ਜੁਕਲੀ ਗਾਰਾ ਦਾਨੀ ਆ
ਦੋਸਤੋ ਵੋ ਦੋਨੋ ਜੋਹੇ ਦਬਂਗ ਸ੍ਰ ਗਾਓਂ ਕੇ ਰਾਜਨਾਥ ਹੋ ਰਾਮ ਗੋਪਾਲ
ਤੋ ਤੁਰਂਤ ਹਾਂਤ ਮੇ ਬਂਦੂਗ ਲੇ ਥੇ ਆਵਾਜ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਪੁਰੇ ਗਾਓਂ ਕੇ ਅਂਦਰ
ਅਗਰ ਕੋਈ ਮਈ ਕਲਾਲ ਕੇ ਅਂਦਰ ਹਿਮਮਤ ਹੈ ਅਗਰ ਹਮ ਲੋਗੋਂ ਕੇ ਖਿਲਾਬ ਕੋਈ ਆਵਾਜ ਉਠਾ ਦੀਆ ਤੋ ਤੁਰਂਤ ਸਿਨੇ ਮੇ ਗੋਲੀ ਚੇਲ ਜਾਏਗੀ
ਜੋਭੀ ਪਰਿਵਾਰ ਹਮ ਲੋਗੋਂ ਕੇ ਖਿਲਾਬ ਆਵਾਜ ਉਠਾਯਾ ਉੰਸੇ ਜੀਂਦਾ ਜੀ ਜੋਹੇ ਮਤੀ ਕਾ ਤੇਲ ਛੀਰਿਕ ਕਰ ਕੇ ਜਲਾ ਦੀਆ ਜਾਏਗਾ
ਪੁਰਾ ਗਾਉਂ ਕੇ ਲੋਗ ਥਰਾ ਉਠੇ ਤੇ ਪ੍ਰੇਮੀਓ ਗਰੀਪ ਤਪਕੇ ਕੇ ਲੋਗ
ਕੋਈ ਉਸ ਕੇ ਸ਼ਾਮਨੇ ਅਪਨਾ ਜੋਹੇ ਘੁਟਨਾ ਟੇਕਨੇ ਕਿਲੇ ਤਾਈਯਾਰ ਨੈ ਹੋਆ ਦੋਸ੍ਤੋਂ
ਸ੍ਵੀਪਤੀਆ ਕੋ ਨੰਗਾ ਹਲਤ ਮੇ ਗੋਮਾ ਰੇ ਹੇ ਜਬ ਕੋਈ ਮੈ ਕਲਾਲ ਤੈਯਾਰ ਨਾ ਭਹਲ
ਜੇ ਭੀ ਅਪਨੇ ਆਂਕ ਸੇ ਦੇਖ ਹੈ ਸੀਪਤੀਆ ਬੁਢੀਆ ਕੀ
ਅਪਨੇ ਆਂਕ ਜੁਨਵਾ ਮੋਰ ਨੀਚੇ ਕੇ ਜੁਖਾ ਕੇ ਆਪਨ ਆਕ ਬਂਦ ਕਰਲੇ ਕੋਰੇ ਸਾਵਾਲ
ਕੋਰੇ ਆਲਾਵਾ ਕੋਨੁ ਸਾਧਾ ਨਾ ਰਹਲ
ਕੀ ਰੁਨ ਜੁਨ ਖੋਲਾ ਨਾ ਕੇ ਵਾਡੀਆ
ਪੀ ਆਪਰ ਦੇ ਸਾਵਾ ਜੈ ਬੇ ਨਾ
ਰੁਨ ਜੁਨ ਖੋਲਾ ਨਾ ਕੇ ਵਾਡੀਆ
ਦੁਲੈਨੀਆ ਜੇਬਾਬ ਕਾ ਦੇਲਾਸ
ਕੀ ਜਬ ਤੋ ਹੂ ਰਾਜਾ ਜੀ ਅਰ ਬੀ ਦੇ ਸਾਵਾ ਜੈ ਬੇ ਨਾ
ਤਾ ਹੈ ਮਰੇ ਬਾਬਾ ਕੇ ਬੁਲਵਾਈ ਦਾ
ਹੈ ਮਰੇ ਨੈ ਹਰਾਵਾ ਜੈ ਬੇ ਨਾ
ਤਬ ਦੇਖੇ ਆਨ ਮੋਲ ਬਾਦ ਦੁਲਾਹਾ ਕਾ ਕੈ ਦੇਲਾਨ
ਕੀ ਜੇਬ ਤੋ ਹੂ ਧਾਨੀਆ ਅਰ ਨੈ ਹਰਾਵਾ ਜੈ ਬੁਨਾ
ਤਾ ਹਮਰ ਲਾਗਲ ਜਿਤਾ ਨ ਬਾਯ ਰੁਪਈਆ ਕੇ ਦੇਖੇ ਜੈ ਬੁਨਾ
ਤਬ ਦੁਲਹੀਨ ਜਬਾਬ ਦੇ ਦੇਲਾਸ ਕੀ ਜਬ ਤੋ ਹੂ ਰਾਜਾ ਅਰ ਰੁਪਈਆ ਲੇ ਬਾਨਾ
ਤੈ ਜੈ ਸਲ ਭੈ ਬਾਗਾਰਾਵੰਾੰਰਾਹਲੀ ਵੈ ਸੜ ਕੈ ਕੇ ਹੋ ਜੈ ਬਾਨਾ
ਜੈ ਸੜ ਭਾਗਾਰਾਵਾਲਾਲੀ ਵੈ ਸੜ ਕੈ ਕੇ ਹੋ ਜੈ ਬਾਨਾ
ਦੈ ਲਕਾਂ ਗਨਵਾਂਕੈ ਨੈ ਰੁਥਾਵ ਬਾਵਾਃ ਹੋਲੇ ਦੂਰ ਹਤੀ ਆ ਤਬ ਅਰੈ ਸਵਾਪਤੀ ਆ ਹੋ ਰੂਵੇਨਾ
ਦੈ ਖੀ ਕੇ ਕੀ ਤਨੇ ਬਿਲ਼ਹਾਵ ਜਮਾਨ ਆ ਯਵਾਰਾਤੀ ਆ ਹੋ ਰੂਵੇਨਾ
ਦੈ ਕੀ ਕੀ ਗੁਰਹਾਂ ਕੀ ਤਨੇ ਜਮਾਨ ਆ ਵਰਤੀ ਆ ਹੋ ਰੂਵੇਨਾ
ਭੈਯਾ ਪੁਰੇ ਗਾਉਂ ਕੋ ਲੋਗ ਅਪਨੇ ਆਂਗ ਸੇ ਆਂਸ ਗੀ ਰਾਓ ਥੋਨ
ਲਾਚਾਰੀ ਰਹਲ ਕੁਛ ਕੈ ਨਾ ਪਾਓ ਤੱਲਨ
ਤੱਬ ਦੋ ਲਾਇਂ ਪਹਪਟ ਕਿ ਅਂਦਰ ਭਾਬਾ ਮਾਸ਼ਿਟਰ
ਅਰੇ ਸੋਰ ਭੈਲ ਦੋ ਨਾਂ ਹੇ ਕ ਬੀ ਚਾਰੀ ਨਾਰੀ ਨਂਗੀ ਬਾਬ
ਅਰੇ ਸੋਰ ਭੈਲ ਦੋ ਨਾਂ ਮੇ ਕ ਸੀ ਚਾਰੀ ਨਾਰੀ ਨਂਗੀ ਬਾਬ
ਅਰੇ ਸੇ ਗੁਮਾਵਤ ਬਟਾ ਯਤਿਆ ਚਾਰੀ ਨਾਰੀ ਨਂਗੀ ਬਾਬ
ਅਰੇ ਸੇ ਗੁਮਾਵਤ ਬਟਾ ਯਤਿਆ ਚਾਰੀ ਨਾਰੀ ਨਂਗੀ ਬਾਬ
ਅਰੇ ਗੂਰ ਪੂਰ ਕੀ ਪੁਲੀਸ ਗੱਸਤਮੇ ਅਰੇ ਗ੍ਰਾਮ ਪਚ ਕਰਾਯ ਆਯੀ ਥੀ
ਅਰੇ ਚੇਲੀ ਪੁਲੀਸ ਘਟਨ ਆਯਾ ਸਥਾਲ ਕੀ ਓਰ ਖਾਬਰ ਯੱਪ ਆਯੀ ਥੀ
ਅਰੇ ਮੀਲੀ ਪੁਲੀਸ ਕੇ ਆਕ ਜਲਕਾਰ ਨਾਰੀ ਨਾਂਗੀ ਬਾਬ
ਅਭਾਗ ਗੈ ਸਬ ਛੋਡ ਕੇ ਮਹਲਾ ਅਟਾਰ ਨਾਰੀ ਨਾਂਗੀ ਬਾਬ
ਪ੍ਰੇਮੀ ਓ ਜਬ ਪੁਲੀਸ ਯਾਈ ਗਾਊਂ ਮੇ ਹਲਾ ਹੋਆ ਜਬ ਪੁਲੀਸ ਯਾਈ ਗਾਊਂ ਮੇ ਦੋਨੋ ਜੋ ਹੇਤਿਆਚਾਰੀ ਛੋਡ ਕੱਕੇ ਭਾਗ ਗੈ
ਦੋਨੋ ਗੇ ਗਿਰਬਤਾਰੀ ਕੱਨੇ ਕੱਨੇ ਪੁਲੀਸ ਕੀ ਆਕਿ ਆਓ ਸ਼ੁਮ ਹੇ ਆਲਾ ਕੇ ਨੇ ਪ੍ਰੁਮਾਣ ਵਾ ਮਾਸਿਟਾ
ਅਰ ਬੱਲ ਕੇ ਦੁ ਸਾਸਲ ਦੂਰਾ ਇੋ ਧੈਂ ਦੂਰਾ ਚਰਿਆ ਏ ਭਈਯਾ
ਆ ਬਲਾ ਕੇ ਆ ਬਾਰੁ ਸੇ ਕੈ ਕੇ ਖੇਲਾਵਾ
ਭਾਗ ਗੈ ਨ ਛੋਡ ਕਰ ਕੇ ਘਾਰਾ ਮਾ ਦੂਰਾ ਵਾ ਏ ਭਈਯਾ
ਦੇ ਸਾਵਾ ਮੇ ਸੋਰ ਕਾਰਾ ਦੀ ਆਯਾ ਕਾਪ
ਬਦਲਾ ਮਾ ਸ਼ਿਦਰ ਦੇ ਖਾਈ ਏ ਕੇ ਨਾਮ ਹਾ ਬਨਰ ਸੀ ਲੇਟ ਕਾਪ
ਆ ਰੇ ਸਾਸਰ ਯੋ ਪ੍ਰਸਾਸਨ ਮੇ ਭੀ ਜੋ ਸਜਾਗਿ ਗਈ ਲੇ
ਅਰ ਛੇਤਰ ਵਾਲੇ ਨੇਤਾ ਜੇ ਮਚਾਈ ਹਾ ਹਾ ਕਾਰਾ
ਅਬ ਲਕਨਾ ਉ ਮੇ ਪੋਂਚਲ ਮੁਖਿਆ ਮਂਤਰੀ ਕੇ ਖਾਬਾਰੀ
ਅਰ ਸੁਨ ਕੇ ਮੁਲਾਯਂ ਸੀਂਗ ਭੈਲੇ ਹੋਈ ਅਂਗਾ
ਅਰ ਸ੍ਪੀ ਯੋ ਸੀਓ ਭੀਨੀ ਲਮਿਦ ਹੋਈ ਗਈ
ਅਰ ਗੈਲੇ ਹਟਾਈ ਤਬ ਸ੍ਪੀ ਤੇ ਇ ਬਾਰ
ਅਬ ਜੀਲਾ ਯੱਦੀਕਾਰੀ ਭੀ ਤਲਾਸ ਕਰ ਲਗਲ
ਅਰ ਤਬ ਨਾਹੀ ਭੈਲੇ ਅਭੀ ਉਕਤ ਗੀਰਬਤ
ਅਰ ਕੁਰਕ ਹੋਈ ਗੈਲੀ ਸਾਰੀ ਧਾਨਦ ਵੱਲਤੀਆ
ਅਬ ਆਗਈਲੇ ਪਕਡਾ ਯੱਖੀਰੀ ਮੇ ਬਦਕਾ
ਅਰ ਦੀਆ ਸੀਵ ਪਤੀਆ ਕੇ ਏਕ ਲਾਖ ਰੁਪੀਆ
ਉਤਰ ਪੁਰਦੇਸ ਕ ਮੁਲਾਈਂ ਸਰਕਾਰ
ਉਤਰ ਪੁਰੁਦੇਸ ਕ ਮੁਲਾਈਂ ਸਰਕਾਰ
ਮਾਲੁਮ ਹੋਆ ਮੁਖਮਂਤੀਰੀ ਸਰਾਬ ਮੁਲਾਈਂ ਸਿਂਗ ਯਾਦੋ ਕੋ
ਏਕ ਲਾਖ ਰੁਪੀਆ ਸਿਂਗ ਪਤੀਆ ਕੇ ਨਾਮ ਸੇ ਦੇ ਦੇ ਦੀ ਹੀ
ਤੋ ਅਨ੍ਤੀਮ ਲਾਈਂ ਲੀਖਨਾ ਪਡਾ ਕਬੀ ਜੀ ਕੇ
ਖਡੀ ਵਰੀ ਆਗਿਨ ਮਾਸਿਟਰ ਸਰਾਬ
ਅਰ ਜੇ ਨੇ ਲੇ ਨੋ ਕੀਮਤਿਆ ਵੇ ਦਰਦੀ ਘਤੀਆ
ਤੋ ਹੋ ਲੇ ਵਲਾ ਕੈਈ ਜਤਿਆ ਜੀਵਨ ਕੈ ਥਾਤੀਆ
ਹੋ ਲੇ ਵਲਾ ਕੈਈ ਜਤਿਆ ਹੋ ਜੀਵਨ ਕੈ ਥਾਤੀਆ
ਤਨ ਸੇ ਪਰਾਣ ਕਮਾਨ ਸੇ ਤੀਰੇ ਅਗਰ ਨੀਕਲ ਹੈ ਜਤੀ
ਅਰ ਬਾਂ ਦੁ ਜੁਬਾਂ ਸੇ ਲੁਟੀ ਆ ਬਰੂਬ ਫੀਰ ਨ ਆ ਪੱਸਿ ਆ ਤੀ ਛਾਤੀ
ਅਰ ਛਾਤੀ ਪੀਟੇ ਸੀਵਾ ਪਤੀਆ ਜੀਵਨ ਕੈ ਥਾਤੀਆ
