ਜੋਮ ਮੱਠੇ ਜੀ ਓਜੋਮ ਮੱਠੇ ਜੀ ਓਜੋਮ ਮੱਠੇ ਜੀ ਓਜੋਮ ਮੱਠੇ ਜੀ ਓਜੋਮ ਮੱਠੇ ਜੀ ਓਜੋਮ ਮੱਠੇ ਜੀ ਓਏ ਪੀ ਰੀ ਮੁਗ ਲੇ ਆ ਜਮਕਸ੍ਤੀ ਤੁਝੇ ਪੁਕਾ ਰੇਏ ਪੀ ਰੀ ਮੁਗ ਲੇ ਆ ਜਮਕਸ੍ਤੀ ਤੁਝੇ ਪੁਕਾ ਰੇਦੇ ਦੇ ਦੁਆ ਰੂਹੋਂ ਸੇਗੀ ਨਿਆ ਤੇਰੇ ਸਹਾਰੇ ਦੇ ਦੇ ਦੁਆ ਰੂਹੋਂ ਤੇਲੇਕਿਂ ਭਾਵ ਲੀਖਰਣ ਕਬੀ ਜੀਜਹਾਵਾ ਜੁਲੁਂ ਕੀ ਖੇਤੀ ਹੋਤੀ ਸਦਾ ਰੈਗੀਜਹਾਵਾ ਜੁਲੁਂ ਕੀ ਖੇਤੀ ਹੋਤੀ ਸਦਾ ਰੈਗੀਨੀਰਬਲ ਵੈਹੀ ਆਬਰੂ ਮਨਵਤਾ ਰੋਤੀ ਸਦਾ ਰੈਗੀਜੰਨਪਦ ਪਰਿਆਗ ਇਹਲਾਹਾਬਾਦ ਦੀਲਾ ਗੋਰ ਪੂਰ ਥਾਨਾ ਭਾਪਕੈਸ ਜੰਨੰਰੀ ਗੈ ਕਹਾਣੀ ਭੰਤ ਹੈਖੇਂਕੈਸ ਜ਼ਨਮਰੀ ਕੇ ਤੀ ਵਰੀਆਰ ਘਟਨਾ ਘਟਲਦੋ ਲਾਈਨ ਨਜਮ ਕਿਂਡਰ ਭਾਵਾ ਮਾਸਿਟਰਭਾਵਾਜੱਹਮਾ ਸਬਲ ਕੇ ਸੀਂਗੋ ਔਹ ਸਬਰਣੋ ਕਾ ਡੇਰਾਮੀਰਬਲ ਭੀਚਾਰੇ ਕੈਸੇ ਕਰ ਸਕਤੇ ਹੈਂ ਬਸੇਰਾਦੋ ਨਾਂ ਦਲੀਤ ਯੋ ਧਾਨੀ ਪਟੇਲੋ ਕ ਗਾਂਵ ਹੈਉਸ ਗਾਂਵ ਮੇ ਏਕ ਹਰਜਨ ਮੋਤੀ ਕ ਠਾਂਵ ਹੈਬੇਟਾ ਰਹਾ ਰਾਜੇਸ ਤੇ ਯੋ ਪਤਨੀ ਰਹੀ ਸੀਂ ਪਤਿਆਜੀਸ ਕੀ ਬੇਤਾ ਕੋ ਸੁਂਕਰ ਹੀਲ ਜਾਤੀ ਹੈ ਹੀਮਤੀਆਬਟਾ ਕੀ ਜੋ ਜਮੀਨ ਪਰ ਤਨਾਵ ਚੈਲ ਰਹੀ ਥੀਹਰ ਵਕਤ ਸਵਰਨੋ ਕੋ ਯਾ ਬਾਤ ਖਲ ਰਹੀ ਥੀਜੋ ਜਮੀਨ ਪਟਾ ਕੇ ਦੇ ਲੇ ਰਨਾਨ ਮੋਤੀ ਕੇ ਨਾਂ ਸੇਆ ਉ ਸਵਰਨ ਲੋਕ ਯਾਨੀ ਵੋ ਗਾਊਂ ਕੇ ਪਟੇਲ ਕੇ ਜਮੀਨ ਕੇ ਸਟਲ ਲੇ ਰਹਲਪਟੇਲ ਪਾਰੀਵਾਰ ਵੱਲਾ ਦੇ ਕੇ ਬਡਾ ਤਰਪਤ ਰਹਲ ਨ ਕੇ ਤਨੀ ਬਣੀਆ ਜਮੀਨਇ ਜੋਵਨ ਬਾ ਗਾਊਂ ਕੇ ਪਰਦਾਨ ਦੇ ਦੇ ਲੱਸ ਮੋਤੀ ਹਰਜਨ ਕੇਏ ਕਰ ਤਨਾਓ ਭਹੁ ਦੀਂ ਸੇ ਚੇ ਲਤ ਰਹਲ ਏ ਕੇ ਕੇ ਬਾਤ ਧੇਖਾ ਭਹੈਲ ਕਾ ਤਰਜਕ ਨੁਨਾਬ ਮਾਸਟਰਤਰਜੁ ਹੇ ਬਾਪਆ ਰੇ ਮਾਰ ਗੈ ਲਹੁ ਕਾ ਰੇ ਜੇ ਬੀਚੇ ਛੂਰੀਆਆ ਰੇ ਮਾਰ ਗੈ ਲਹੁ ਕਾ ਰੇ ਜੇ ਬੀਚੇ ਛੂਰੀਆਲੇ ਕਿਨ ਭਾਬ ਆ ਰੇ ਧਾਰਾ ਆ ਇ ਗੈ ਲੇ ਹੁ ਕਾ ਰਾ ਤਾ ਛੋਰ ਛੋਰੀਆਸੁਲਾਹ ਜਨਵਰੀ ਛੋਰਾਨ ਬੇ ਕੇ ਦੀਨ ਆ ਵਾਜਬ ਕੀ ਰਾ ਜੇ ਆ ਇ ਸੁ ਗੈਲੇ ਖੇਤਾ ਵਾ ਕੇ ਵੋਰਿਆ ਧਾਰਾ ਇ ਗਈਲੇ ਹੁ ਕਾ ਰਾ ਤਾ ਛੋਰ ਛੋਰੀਆਭੈਯਾ ਕੀ ਰਾ ਲੇ ਪਟੇਲ ਪਰੀਵਾਰ ਕੈ ਲਾ ਲਾ ਨਾਵ ਅਰ ਤੋਲੇਲ ਮਤਾਰੀਆ ਬਨਾਈ ਕਰ ਕੇ ਝੋਰੀਆ ਧਾਰਾ ਇ ਗੈਲੇ ਹੁ ਕਾ ਰਾ ਤਾ ਛੋਰ ਛੋਰੀਆਮੋਤੀ ਜੰਨਬਾ ਕੋਈ ਪਟਾ ਵਲੇ ਜਮੀਨ ਮਨਟਰ ਬੋਲੇ ਰਹਲ ਨੇ ਤਨੀ ਬਣੀਆ ਮਨਟਰ ਲਗਲ ਹਲ ਮਾਸਿਟਰਇ ਤਨੀ ਬਣੀਆ ਮਨਟਰ ਗ਼ਦਰਾਈ ਲਹਲਦੇਕ ਕੇ ਜੰਨਬਾ ਗੀ ਪਟੇਲ ਪਾਰੀਵਾਰ ਕੇ ਇੱਕ ਲਡ਼ਕਾ ਰਾਜੇਸਏਕ ਦਮ ਸਮੈਂਜਲ ਆਪ ਮੋਹੀਤ ਹੋਗਿਆ ਆਪਜਬ ਵੋ ਪਟੇਲ ਪਾਰੀਵਾਰ ਕੇ ਲਡ਼ਿਕਾ ਮੋਹੀਤ ਹੋਗਿਆ ਕੇ ਤਨੀ ਬਣੀਆ ਮਨਟਰ ਫ਼ਰਲ ਬਾਓ ਕਰੇ ਮੋਹਮਾ ਸੇ ਲਾਰ ਚੀਵੇ ਲਗਾਲਦੋਰ ਕੇ ਜਨਬਾ ਗੈਲ ਜੋਰੀ ਬਣਾਕ ਕੇ ਜੋਰੀ ਜਨਬਾ ਕੇ ਮਨਟਰ ਤੋਡ ਲੇਲ ਸੇਮਨਟਰ ਤੋਡ ਕੇ ਜੇ ਵੈਂ ਚੇਲਲ ਚਾਹਤ ਬਾਪ ਤਬ ਤਕ ਦੇਖੇ ਇ ਮੋਤੀ ਕੇ ਬਿਟਾ ਬਾਪ ਰਾਜੇਸ ਕ ਨਜਰ ਪਲ ਗਈਲ ਹੋਈ ਪਟੇਲ ਪਰੀਵਾਰ ਕੇ ਲਡ਼ਕਾ ਪਰਜਬ ਲਡ਼ਕਾ ਪਰ ਨਜਰ ਪਲ ਗਈਲ ਤੇ ਦਵਡ ਕੇ ਚੇਟ ਦੇ ਕਾਲਰ ਪਕਲ ਦੇਲਨਕਾਲਰ ਪਕਲ ਕੇ ਤੀਂ ਸ਼ਾਰ ਹਾਂ ਤੋਈ ਖੇਤੇ ਮੇ ਪਟਾ ਪਟ ਮਾਰ ਦੇਲਨਜਬ ਮਾਰ ਦੇਲਨ ਤਬ ਤਕ ਦੇਖੇ ਵੱਹੀਲ ਕਾਪਆਵ ਮਰਲੇ ਕੇ ਬਾਦ ਏਕ ਬਾਦ ਕਹਲਨ ਉਰਾਜੇਸਕਾ ਕਹਲਨਤਾਰ ਜੀ ਕੇ ਨੰਨਾ ਬਾਵਆਰ ਸਾਯਾ ਕਾ ਚਾਰ ਮੋਰੀ ਸਾਡੀ ਕਾ ਚਾਰਮੁਰੇ ਚੇਸ੍ਟਰ ਮੇ ਸਾਬੁਨ ਲਗਾਵ ਸਾਲੇਤੋਰੀ ਨੋਕਰੀਆ ਲਗਾਏ ਦੂੰਮੁਰੇ ਚੇਸਿਟਰ ਮੇ ਸਾਬੁਨ ਲਗਾਓ ਸਾਲੇਤੋਰੀ ਨੋਕਰੀਆ ਲਗਾਏ ਦੂੰਮੁਰੇ ਸਾਡਰ ਮੇ ਸਾਬੀ ਲਗਾਓ ਸਾਲੇਤੋਰੀ ਨੋੰੰ ਰਾਕਾਜੋਂਗੀਏਕ ਲਾਈ ਨੇ ਕੇ ਗੀਤ ਆਰੁ ਮਾ ਤਾਈ ਬੈਨੇ ਲੋ ਗਾਓ ਲੀਨਕੀ ਮੋਰੀ ਸਾਡੀ ਪੀਆਡੀਅਰੇ ਮੋਰੀ ਸਾਡੀ ਪੀਆਡੀਸਾਡੀ ਰੇ ਤੂ ਕੇ ਤਾਨੇ ਕੀ ਸਾਡੀਅਰੀ ਸਾਡੀ ਪੀਆਡੀਰਾਜੇਸ ਏਕ ਬੈਦ ਬਡੀ ਕਢੁਵੀ ਕਹਲਂਕਹੇ ਤੁਡਲੇ ਮਤਰੀਆ ਬਤਾਓ ਸਾਲੇ ਤੋਰੀ ਆਦਾਤੀਆ ਛੋਡਾ ਜੂਂਗੇਅਰੀ ਕਈਲੇ ਰਾਜੇਸ ਤਵੇ ਆਜਾਦ ਕੇ ਪੀਟਾਈਅਰੋਵਤਾਈ ਆਜਾਦ ਜਬ ਘਰ ਪੋਂਚਾ ਜਾਈਕੁਛ ਦੇਖਤ ਰਹੇ ਸਬ ਗਾਂਵ ਵਾਲੇ ਤੋਰੀ ਆਦਾਤੀਆ ਛੋਡਾ ਜੇ ਮੇਆਰੇ ਸਤਰਾਜਾਨਵਰੀ ਕੋ ਰਪਤਾ ਲੀਖਾਈ ਤੀਂਸ ਸਤਾਹਤਰਿਕ ਧਾਰਾ ਲਗਵਾਈਜਬ ਠਾਨੇ ਪੇ ਆਪਨ ਦਬਾਵ ਡਾਲੇ ਤੋਰੀ ਨੋਕਰੀਆ ਛੋਡਾ ਦੂਜਬ ਠਾਨੇ ਪੇ ਆਪਨ ਦਬਾਵ ਡਾਲੇ ਤੋਰੀ ਆਗਿਆ ਛੋਡਾ ਦੂਦਰੋਗਾ ਜੀ ਦੋ ਸਿਪਾਹੀ ਕੇ ਸਾਥ ਦੋਨਾ ਗਾਉਂ ਮੇ ਆਏ ਔਰ ਪਿਂਚਾਈ ਦੋਰਾ ਮਾਮਲਾ ਦਾਂ ਮਾਮਲਾ ਜੋਹੇ ਰਫਾ ਦਫਾ ਕਰ ਦੀਏ ਜਬ ਮਾਮਲਾ ਰਫਾ ਦਫਾ ਹੋ ਗਈਲ �ਦੇਖੇਂ ਭਾਵਨਾ ਕੀ ਆਗ ਦੀਲ ਮੇ ਸੁਲਗ ਰੈਈ ਹੇਤੇ ਏਕ ਲੈਂ ਤਰ੍ਜਿ ਕ ਨਮੁਣਾਵ ਮਾਸਿਟਰਕੀ ਪੀਆ ਮੋਰ ਕੂਵਰਾ ਕਨੈਯਾ ਬੁਲਾਵੇ ਬਸੁਰੀਆ ਬਜਾਈ ਕੇ ਪੀਆਕੀ ਪੀਆ ਮੋਰ ਕੂਵਰਾ ਕਨੈਯਾ ਬੁਲਾਵੇ ਬਸੁਰੀਆ ਬਜਾਈ ਕੇਸੁਲ ਝਲ ਕਲ ਹਵਾਲੀ ਬਤੀਆ ਪਰ ਛਤਿਆ ਕੇ ਆਗ ਨਾਈ ਭੂਝਲਬਦਲੇ ਕੇ ਭਾਵਨਾਮੇ ਭਟਕੇਲਾ ਮਨਾਵਾ ਰਹੀ ਰੈ ਕੇ ਛਤੀਆ ਮੇ ਬੇ ਧੈਲਾ ਬਨਾਵਾਛਿਨਤਾ ਸਤਾਵੇ ਦੀਨ ਰਤਿਆ ਪਰ ਛਤਿਆ ਕੇ ਬਾਨ ਨਾਈ ਭੂਝਲਬਦਲੇ ਕੇ ਭਾਵਨਾਮੇ ਜਾਗ ਗੈ ਦੀਲ ਮੇ ਏਕ ਨੀਰਲੇ ਪਾਸ ਕੀਆ ਮਾਰਨੇ ਕੋ ਖਾਤੀਰ ਜਾਨ ਸੇ ਤਬ ਰਾਜੇਸ ਕਾ ਵੋ ਭੁ ਤਲਾਸ ਕੀਏਜਮ ਮਿਲਾ ਨੈਂ ਤੋ ਤੁਰਨ ਦਬਂਗੇ ਰਾਜਨਾਥ ਜਵ ਰਾਮ ਗੋਪਾਲ ਲੈ ਸੰਸਲ ਹੋਂ ਸੇ ਹੋਕਰ ਚੇਲ ਦੀਏ ਹੇ ਸਾਥ ਆ ਜਾਯਬ ਲਾਲਉਧਰ ਰਾਜੇਸ ਕੀ ਮਾ ਸੀਵ ਪਤੀਆ ਅਪਨੇ ਖਾਸ ਜੇਥਾਨੀ ਸਂਗ ਗ਼ਾਸ ਠੀਲ ਕਰ ਲੋਟੀ ਥੀ ਤਬ ਤਕ ਪੋਝੇ ਹੈ ਤੀਨੋ ਦਬਂਗਭੈਯਾ ਰਾਜੇਸ ਕੇ ਖੋਝੇ ਬੇ ਦੇ ਚੇਲਦ ਹੋਂ ਦੇ ਰਾਜੇਸ ਜਮ ਨਾ ਮੀਲਨ ਦੇਖਾ ਤੋਂਵਾ ਕੀ ਬਗਲੀਯ ਸੇ ਜਨਵਾ ਕੀ ਰਾਜੇਸ ਕੇ ਮਾਈ ਗਾਸ ਖੀਲ ਕੇ ਪਨ�ਅਰ ਚੇਲ ਹਲੀ ਜੋਵਲੀ ਆ ਅਰ ਯੱਤ ਨੈਖੇ ਹੋ ਕੋਂ ਨ ਚੋਲੀਆ ਮੇ ਜੋਬਾ ਨਾਈਆ ਮਾਤ ਨਾਈਖੇ ਹੋ ਕੋਂ ਨਚੋਲੀਆ ਮੇ ਜੋਬਾ ਨਾਈਆ ਮਾਤ ਨਾਈਖੇ ਹੋ ਕੋਂ ਨਅਰ ਏਕ ਬਜ ਠੀਕ ਦੁਪ ਹਾਰੀਆ ਮੇ ਨ ਹੋ ਜੁਲਮੀਕੀ ਰੈਆ ਮੇ ਰੋਕੀ ਕਰੀਕੇ ਕਰ ਬਰ ਜੋਰੀਆ ਰਗਲ ਗ਼ਸੀਟ ਧਾਈਕੇ ਤੀਨ ਦੂਰਾ ਚਰੀਆਅਰ ਖੀਚ ਕਰ ਕੇ ਲੇ ਗਈਲੇ ਅਰ ਏਰ ਹਰੀਆ ਮੇ ਨ ਹੋ ਜੁਲਮੀਏ ਭੈਯਾ ਮੇ ਰੋਹਰ ਕੇ ਖੇਤ ਮੇ ਘੀਸ ਕੇ ਲੇ ਗੇਲੇ ਨ ਪੁਰਾ ਸੀਵਪਤਿਆ ਕੇ ਸਰੀਰ ਕ ਵਸ਼ਰ ਫਾਡ ਕੇ ਫੇਕ ਲੇ ਕੇ ਬਾਦ ਏਕ ਦਮ ਨਂਗਾ ਕੈ ਦੇ ਲੇ ਲੇਅੜਵਰਿਆ ਜੱਬ ਇਜਤ ਕੇ ਡੂੰ ਗਈ ਜੀਵਨ ਕੇ ਜਹਾਣ ਮੇ ਘਿਰ ਗੈ ਲੀ ਆ ਨ ਹਰੀਆਊ ਸ਼੍ਮੇ ਜੁਨ ਭਾਂ! ਸ੍ਹ਼ ਪੱਤਿਆ ਯੱਗਦਂ ਲਾਸਾਰਾ ਬਿਾਰੀ ਹੋ ਰੋਵਤਵਾ ਛ੍ਖ਼ਪਿਆਦਵਾ ਹੈ ਜੁਡ ਗੇ ਕੀ ਕੱਹਤਵਾ ਸੰਨ ਹ ਲਾਦਾ ਕਾੰ ਮਿ ਦੇ ਮੁਖਚੁ ਬੁਢ਼ਿਆ ਕੋ ਪ੍ਰੇਮੀ ਓ ਨਂਗਾ ਹੀ ਹਾਂਤਮੇ ਗਟਾ ਪਕਡ ਕਰਕੇਉਸ ਗਾਉਂ ਮੇ ਲੇਆ ਕਰਕੇ ਪਾਪੀ ਲਗੇ ਘੁਮਾਨੇਜਬ ਪਾਪੀ ਗੁਮਾਵੇ ਲਗਲਨ ਓ ਗਾਉਂ ਮੇ ਨਂਗਾ ਕਰਕੇ ਸੀ ਪਤੀਆ ਬੁਢੀਆ ਕੇਰੋ ਰੋ ਗੇ ਠੇ ਬਾਦ ਕੇ ਲੇਬਾਦੁਲਾ ਇਸ ਬੀ ਦੇ ਸੀਆ ਕੇ ਨ੍ਦ੍ਰ ਭਾਵ ਦੀ ਹੂਂ ਕੇ ਬਿ ਜੀਕੀ ਬੁਢੀਆ ਕੇ ਬਤਿਆ ਨਾਂਅੱਰ ਮਨੇ ਉਤਾ ਪਤਿਆ ਹੋਅੱਰ ਕਰ ਮੰਨ ਮਾਨੀ ਨੀਚ ਤੀਨਾ ਹੂਣ ਤੂਫਾਨੀ ਆਹੋਈ ਕੇ ਲਚਾਰਾ ਸੀਵਾ ਪਤਿਆ ਗੁਹਾਰਾ ਕਾਰੇਅੱਰ ਫਾਪਾਕੀ ਵੋ ਹਰ ਰੋਵੈਲੇ ਜੇਠਾਨੀ ਆਫਾਡੀ ਕਰ ਕੇ ਫੇਕਦੇ ਲੇ ਤਨਕ ਬਸਨਾਵਾ ਹੋਹੋਈ ਗੈ ਲੀ ਆ ਬਲਾ ਕਨਂਗਿ ਬਾਦਾਨੀ ਆਕੀ ਪਕਡੀ ਕੇ ਗੱਸੀ ਟਨੀ ਲਾਗੇਅੱਰ ਡਂਡਾ ਸੇ ਪੀਟਨੀ ਲਾਗੇਅੱਰ ਦੇ ਕੈ ਕਰ ਕੇ ਲੋ ਗਾਵਲਕ ਜੁਕਲੀ ਗਾਰਾ ਦਾਨੀ ਆਦੋਸਤੋ ਵੋ ਦੋਨੋ ਜੋਹੇ ਦਬਂਗ ਸ੍ਰ ਗਾਓਂ ਕੇ ਰਾਜਨਾਥ ਹੋ ਰਾਮ ਗੋਪਾਲਤੋ ਤੁਰਂਤ ਹਾਂਤ ਮੇ ਬਂਦੂਗ ਲੇ ਥੇ ਆਵਾਜ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਪੁਰੇ ਗਾਓਂ ਕੇ ਅਂਦਰਅਗਰ ਕੋਈ ਮਈ ਕਲਾਲ ਕੇ ਅਂਦਰ ਹਿਮਮਤ ਹੈ ਅਗਰ ਹਮ ਲੋਗੋਂ ਕੇ ਖਿਲਾਬ ਕੋਈ ਆਵਾਜ ਉਠਾ ਦੀਆ ਤੋ ਤੁਰਂਤ ਸਿਨੇ ਮੇ ਗੋਲੀ ਚੇਲ ਜਾਏਗੀਜੋਭੀ ਪਰਿਵਾਰ ਹਮ ਲੋਗੋਂ ਕੇ ਖਿਲਾਬ ਆਵਾਜ ਉਠਾਯਾ ਉੰਸੇ ਜੀਂਦਾ ਜੀ ਜੋਹੇ ਮਤੀ ਕਾ ਤੇਲ ਛੀਰਿਕ ਕਰ ਕੇ ਜਲਾ ਦੀਆ ਜਾਏਗਾਪੁਰਾ ਗਾਉਂ ਕੇ ਲੋਗ ਥਰਾ ਉਠੇ ਤੇ ਪ੍ਰੇਮੀਓ ਗਰੀਪ ਤਪਕੇ ਕੇ ਲੋਗਕੋਈ ਉਸ ਕੇ ਸ਼ਾਮਨੇ ਅਪਨਾ ਜੋਹੇ ਘੁਟਨਾ ਟੇਕਨੇ ਕਿਲੇ ਤਾਈਯਾਰ ਨੈ ਹੋਆ ਦੋਸ੍ਤੋਂਸ੍ਵੀਪਤੀਆ ਕੋ ਨੰਗਾ ਹਲਤ ਮੇ ਗੋਮਾ ਰੇ ਹੇ ਜਬ ਕੋਈ ਮੈ ਕਲਾਲ ਤੈਯਾਰ ਨਾ ਭਹਲਜੇ ਭੀ ਅਪਨੇ ਆਂਕ ਸੇ ਦੇਖ ਹੈ ਸੀਪਤੀਆ ਬੁਢੀਆ ਕੀਅਪਨੇ ਆਂਕ ਜੁਨਵਾ ਮੋਰ ਨੀਚੇ ਕੇ ਜੁਖਾ ਕੇ ਆਪਨ ਆਕ ਬਂਦ ਕਰਲੇ ਕੋਰੇ ਸਾਵਾਲਕੋਰੇ ਆਲਾਵਾ ਕੋਨੁ ਸਾਧਾ ਨਾ ਰਹਲਕੀ ਰੁਨ ਜੁਨ ਖੋਲਾ ਨਾ ਕੇ ਵਾਡੀਆਪੀ ਆਪਰ ਦੇ ਸਾਵਾ ਜੈ ਬੇ ਨਾਰੁਨ ਜੁਨ ਖੋਲਾ ਨਾ ਕੇ ਵਾਡੀਆਦੁਲੈਨੀਆ ਜੇਬਾਬ ਕਾ ਦੇਲਾਸਕੀ ਜਬ ਤੋ ਹੂ ਰਾਜਾ ਜੀ ਅਰ ਬੀ ਦੇ ਸਾਵਾ ਜੈ ਬੇ ਨਾਤਾ ਹੈ ਮਰੇ ਬਾਬਾ ਕੇ ਬੁਲਵਾਈ ਦਾਹੈ ਮਰੇ ਨੈ ਹਰਾਵਾ ਜੈ ਬੇ ਨਾਤਬ ਦੇਖੇ ਆਨ ਮੋਲ ਬਾਦ ਦੁਲਾਹਾ ਕਾ ਕੈ ਦੇਲਾਨਕੀ ਜੇਬ ਤੋ ਹੂ ਧਾਨੀਆ ਅਰ ਨੈ ਹਰਾਵਾ ਜੈ ਬੁਨਾਤਾ ਹਮਰ ਲਾਗਲ ਜਿਤਾ ਨ ਬਾਯ ਰੁਪਈਆ ਕੇ ਦੇਖੇ ਜੈ ਬੁਨਾਤਬ ਦੁਲਹੀਨ ਜਬਾਬ ਦੇ ਦੇਲਾਸ ਕੀ ਜਬ ਤੋ ਹੂ ਰਾਜਾ ਅਰ ਰੁਪਈਆ ਲੇ ਬਾਨਾਤੈ ਜੈ ਸਲ ਭੈ ਬਾਗਾਰਾਵੰਾੰਰਾਹਲੀ ਵੈ ਸੜ ਕੈ ਕੇ ਹੋ ਜੈ ਬਾਨਾਜੈ ਸੜ ਭਾਗਾਰਾਵਾਲਾਲੀ ਵੈ ਸੜ ਕੈ ਕੇ ਹੋ ਜੈ ਬਾਨਾਦੈ ਲਕਾਂ ਗਨਵਾਂਕੈ ਨੈ ਰੁਥਾਵ ਬਾਵਾਃ ਹੋਲੇ ਦੂਰ ਹਤੀ ਆ ਤਬ ਅਰੈ ਸਵਾਪਤੀ ਆ ਹੋ ਰੂਵੇਨਾਦੈ ਖੀ ਕੇ ਕੀ ਤਨੇ ਬਿਲ਼ਹਾਵ ਜਮਾਨ ਆ ਯਵਾਰਾਤੀ ਆ ਹੋ ਰੂਵੇਨਾਦੈ ਕੀ ਕੀ ਗੁਰਹਾਂ ਕੀ ਤਨੇ ਜਮਾਨ ਆ ਵਰਤੀ ਆ ਹੋ ਰੂਵੇਨਾਭੈਯਾ ਪੁਰੇ ਗਾਉਂ ਕੋ ਲੋਗ ਅਪਨੇ ਆਂਗ ਸੇ ਆਂਸ ਗੀ ਰਾਓ ਥੋਨਲਾਚਾਰੀ ਰਹਲ ਕੁਛ ਕੈ ਨਾ ਪਾਓ ਤੱਲਨਤੱਬ ਦੋ ਲਾਇਂ ਪਹਪਟ ਕਿ ਅਂਦਰ ਭਾਬਾ ਮਾਸ਼ਿਟਰਅਰੇ ਸੋਰ ਭੈਲ ਦੋ ਨਾਂ ਹੇ ਕ ਬੀ ਚਾਰੀ ਨਾਰੀ ਨਂਗੀ ਬਾਬਅਰੇ ਸੋਰ ਭੈਲ ਦੋ ਨਾਂ ਮੇ ਕ ਸੀ ਚਾਰੀ ਨਾਰੀ ਨਂਗੀ ਬਾਬਅਰੇ ਸੇ ਗੁਮਾਵਤ ਬਟਾ ਯਤਿਆ ਚਾਰੀ ਨਾਰੀ ਨਂਗੀ ਬਾਬਅਰੇ ਸੇ ਗੁਮਾਵਤ ਬਟਾ ਯਤਿਆ ਚਾਰੀ ਨਾਰੀ ਨਂਗੀ ਬਾਬਅਰੇ ਗੂਰ ਪੂਰ ਕੀ ਪੁਲੀਸ ਗੱਸਤਮੇ ਅਰੇ ਗ੍ਰਾਮ ਪਚ ਕਰਾਯ ਆਯੀ ਥੀਅਰੇ ਚੇਲੀ ਪੁਲੀਸ ਘਟਨ ਆਯਾ ਸਥਾਲ ਕੀ ਓਰ ਖਾਬਰ ਯੱਪ ਆਯੀ ਥੀਅਰੇ ਮੀਲੀ ਪੁਲੀਸ ਕੇ ਆਕ ਜਲਕਾਰ ਨਾਰੀ ਨਾਂਗੀ ਬਾਬਅਭਾਗ ਗੈ ਸਬ ਛੋਡ ਕੇ ਮਹਲਾ ਅਟਾਰ ਨਾਰੀ ਨਾਂਗੀ ਬਾਬਪ੍ਰੇਮੀ ਓ ਜਬ ਪੁਲੀਸ ਯਾਈ ਗਾਊਂ ਮੇ ਹਲਾ ਹੋਆ ਜਬ ਪੁਲੀਸ ਯਾਈ ਗਾਊਂ ਮੇ ਦੋਨੋ ਜੋ ਹੇਤਿਆਚਾਰੀ ਛੋਡ ਕੱਕੇ ਭਾਗ ਗੈਦੋਨੋ ਗੇ ਗਿਰਬਤਾਰੀ ਕੱਨੇ ਕੱਨੇ ਪੁਲੀਸ ਕੀ ਆਕਿ ਆਓ ਸ਼ੁਮ ਹੇ ਆਲਾ ਕੇ ਨੇ ਪ੍ਰੁਮਾਣ ਵਾ ਮਾਸਿਟਾਅਰ ਬੱਲ ਕੇ ਦੁ ਸਾਸਲ ਦੂਰਾ ਇੋ ਧੈਂ ਦੂਰਾ ਚਰਿਆ ਏ ਭਈਯਾਆ ਬਲਾ ਕੇ ਆ ਬਾਰੁ ਸੇ ਕੈ ਕੇ ਖੇਲਾਵਾਭਾਗ ਗੈ ਨ ਛੋਡ ਕਰ ਕੇ ਘਾਰਾ ਮਾ ਦੂਰਾ ਵਾ ਏ ਭਈਯਾਦੇ ਸਾਵਾ ਮੇ ਸੋਰ ਕਾਰਾ ਦੀ ਆਯਾ ਕਾਪਬਦਲਾ ਮਾ ਸ਼ਿਦਰ ਦੇ ਖਾਈ ਏ ਕੇ ਨਾਮ ਹਾ ਬਨਰ ਸੀ ਲੇਟ ਕਾਪਆ ਰੇ ਸਾਸਰ ਯੋ ਪ੍ਰਸਾਸਨ ਮੇ ਭੀ ਜੋ ਸਜਾਗਿ ਗਈ ਲੇਅਰ ਛੇਤਰ ਵਾਲੇ ਨੇਤਾ ਜੇ ਮਚਾਈ ਹਾ ਹਾ ਕਾਰਾਅਬ ਲਕਨਾ ਉ ਮੇ ਪੋਂਚਲ ਮੁਖਿਆ ਮਂਤਰੀ ਕੇ ਖਾਬਾਰੀਅਰ ਸੁਨ ਕੇ ਮੁਲਾਯਂ ਸੀਂਗ ਭੈਲੇ ਹੋਈ ਅਂਗਾਅਰ ਸ੍ਪੀ ਯੋ ਸੀਓ ਭੀਨੀ ਲਮਿਦ ਹੋਈ ਗਈਅਰ ਗੈਲੇ ਹਟਾਈ ਤਬ ਸ੍ਪੀ ਤੇ ਇ ਬਾਰਅਬ ਜੀਲਾ ਯੱਦੀਕਾਰੀ ਭੀ ਤਲਾਸ ਕਰ ਲਗਲਅਰ ਤਬ ਨਾਹੀ ਭੈਲੇ ਅਭੀ ਉਕਤ ਗੀਰਬਤਅਰ ਕੁਰਕ ਹੋਈ ਗੈਲੀ ਸਾਰੀ ਧਾਨਦ ਵੱਲਤੀਆਅਬ ਆਗਈਲੇ ਪਕਡਾ ਯੱਖੀਰੀ ਮੇ ਬਦਕਾਅਰ ਦੀਆ ਸੀਵ ਪਤੀਆ ਕੇ ਏਕ ਲਾਖ ਰੁਪੀਆਉਤਰ ਪੁਰਦੇਸ ਕ ਮੁਲਾਈਂ ਸਰਕਾਰਉਤਰ ਪੁਰੁਦੇਸ ਕ ਮੁਲਾਈਂ ਸਰਕਾਰਮਾਲੁਮ ਹੋਆ ਮੁਖਮਂਤੀਰੀ ਸਰਾਬ ਮੁਲਾਈਂ ਸਿਂਗ ਯਾਦੋ ਕੋਏਕ ਲਾਖ ਰੁਪੀਆ ਸਿਂਗ ਪਤੀਆ ਕੇ ਨਾਮ ਸੇ ਦੇ ਦੇ ਦੀ ਹੀਤੋ ਅਨ੍ਤੀਮ ਲਾਈਂ ਲੀਖਨਾ ਪਡਾ ਕਬੀ ਜੀ ਕੇਖਡੀ ਵਰੀ ਆਗਿਨ ਮਾਸਿਟਰ ਸਰਾਬਅਰ ਜੇ ਨੇ ਲੇ ਨੋ ਕੀਮਤਿਆ ਵੇ ਦਰਦੀ ਘਤੀਆਤੋ ਹੋ ਲੇ ਵਲਾ ਕੈਈ ਜਤਿਆ ਜੀਵਨ ਕੈ ਥਾਤੀਆਹੋ ਲੇ ਵਲਾ ਕੈਈ ਜਤਿਆ ਹੋ ਜੀਵਨ ਕੈ ਥਾਤੀਆਤਨ ਸੇ ਪਰਾਣ ਕਮਾਨ ਸੇ ਤੀਰੇ ਅਗਰ ਨੀਕਲ ਹੈ ਜਤੀਅਰ ਬਾਂ ਦੁ ਜੁਬਾਂ ਸੇ ਲੁਟੀ ਆ ਬਰੂਬ ਫੀਰ ਨ ਆ ਪੱਸਿ ਆ ਤੀ ਛਾਤੀਅਰ ਛਾਤੀ ਪੀਟੇ ਸੀਵਾ ਪਤੀਆ ਜੀਵਨ ਕੈ ਥਾਤੀਆ
