پھیر آباں مین آک
پھیر آباں مین آک
پھیر آباں
مین آک
آوی جا
اے ایل غلفان رانی آوی جا
آوی جا آفاں آوی جا
ایل غلفان آوی جا
ہے جانے مر
بھرہے शڑی passage
اے جانے بھر
اے جانے بھر تیری سلفہ دا کہتی
جب سارا
اے جانے بھر جانا نے من
او سوڑا مدنی مایا تیری سلفہ دا کہتی جب سارا
یا رسول اللہ چھپکے کئی واری تیری بزم اندر
چھپکے کئی واری تیری بزم اندر بینا پہہ جاندا چنا ورگیا نو
خدا اپنا پردا اٹھا کر پکارا اے جانے بھر
جانا نے من
اے جانے
بھر
جانا نے من
کئی سسیاں پربان سونے توں
کئی خان پنل تیرے بردے
کئی رانجے مدنی مایا کئی رانجے چھڑ اپنیاں گیراں
تیرے دردا پانی پردے
کئی یوسف
تیری پیدار کی خاطر اتھ بن بن کرزا کردے
چیدے وال تکلویں سانیوں ماردا
مرے پرچ کوئی تنوار بھی نئی مرا خالی جاندا وار بھی نئی
اے جانے بھر
جانا نے من اے جانے بھر جانا نے من
میرا رنگ بھی نئی میرا روپ بھی نئی
مینوں یار
منونے دا تنگ بھی نئی
میرا عشق بھی رومی مرگا نئی
میرا عشق بھی رومی مرگا نئی
جانا نے من اے جانے بھر
جی میں رکھا املہ والے
کچھ نئی میرے پلے جی رکھا میں رحمت تیری بلے بلے بلے
جانا نے من پوتے اوتھے پوتے اوتھے پہنچیا محبوبا
جتھے نوریاں دے دکمان گئے اے جانے بھر جانا نے من
جک شب بیا مہمانے من
جے قدم تیرا پھونے تین پس پھونے سا جاوی کر
سونے سونے نوری قدمان والے آ آوی جا
سونے سونے نوری قدمان والے آ آوی جا
تو محمد تو اے احمد تو اے مولا تو گری
سونے محمد تو اے احمد تو اے مولا تو گری