Um gráann með,
yfir gróinn svöð,
um grænann mó,
yfir fjallasköð,
er um gömullsloð,
sem á græna en
þar sem glæsta för,
áttur víðan menn,
þá jórið var,
yfir bláa fyrn,
í burtuskjótt,
flúði heiða kyrk,
með hófað tak,
með ræðanslap,
var hlitt í röð,
í söðu rap,
í grænu kærinn, út við ánar,
neyrir á hestum ennstund,
neyrir hugland vallum,
og hettu gerðir,
og liggnum
bakum að sund.
Það hendir allt,
þegar áður hér,
þegar allt er hjótt,
og þurr ökka fett,
að dagnar þög,
hver og pelur sig,
og þú finnur röll,
læta skringum þig.
Svo heiðis knýð,
eins og ligg sé ótt,
eins og hatt sé fram,
og af katti sjótt,
um mestrið rautt,
er riðið hjál,
en drenðið tál,
bör engin sjál.
Í grænu kærinn, út við ánar,
feiraru hestum ennstund,
neyrir hugland vallum, og hettu gerðir,
og liggnum bakum að sund.
Í grænu kærinn,
út við ánar,
feiraru hestum ennstund,
neyrir hugland vallum, og hettu gerðir,
og liggnum bakum að sund.
Í grænu kærinn, út við ánar,
feiraru hestum ennstund,
neyrir hugland vallum, og hettu gerðir,
og liggnum bakum að sund.