สายเจอฮักหนองนางไน
สายไว้ฮักก็เร็ว
อํามีแทนพัก
แต่อาวันเฮาลี้ทบกัน ถึงตอมืดกือกัน
ออกเป็นตาอื่อ ฮักมันต่อจนยามเลว
สั่งสู่ปีหมีหิมนา
มุ่งหันเมืองกลไปห้ามลี
หืมมีลองเคียง ทําเสียงสุรัทธิ์ต้องแห้งใจ
มอบความฮักวันนาง
สุขสายเจอแห้งฮักบุญสองเฮา
เดินเส้นต่าง เขาหักกัน อําบันเทอมาสวนเกกาง
อยู่อ่อมข้าง ต่างฮักมันก็สูดวาง
ขวาดมันกลืม คือฮักเขา อยู่ห่วงเศร้าไฟขึ้นห่อมอ่อน
อยู่แต่เหงา ต้นฮักเขาต่างสอง
สายเจอฮักเงินางไหน
เป็นบุญจ่ายไหวฮักก็เลือด อํามีแทนภัย
ฮักเขาไหลโทบกัน ถึงต้อมืดกือกัน ออกเป็นจาอืด ฮักมันต่อจุ่นยามเลว
สั่งสู่ปีหมีหิมน้ํา
มุ่งขันเมืองกลไปห้างลี
ฮืมีลองเคียง
ทําสิ่งสุรัทธิ์ ต้องแห้งใจ
บอกความฮักวันหนา
สุขสายเจอ แห้งฮักบุญสองหาว
เดินเส้นตา ฮักเขาหักกัน อําบัญเธอมาสวนเกกาง อยู่อ่อมข้าง
ต่างฮักมันต่อสูงปลาง
ความมั่นเกิน คือฮักเขา อยู่ห้อมเศร้าไปทั้งห้อมก่อน
อยู่แต่เหงา ต้องฮักเขาต่างสอง
