สุดท้ายเพิ่งซึ้งถึงความพายแพ้ แค่เพียงได้ยินว่าเธอต้องไป ฝืนใจยันดีเธอด้วยเขา ยิ้มให้เบาๆเท่าที่ไหว ต้องพูดว่าเขามาสมกันแค่ไหน ที่ในใจมันตรงข้างกัน ถ้าคนดูแข็งๆว่าว่าอยู่คนเดียวไว้ ก็ถูกแล้วที่ฉันต้องไม่เหลือใคร เกลียดตัวเองที่กล้างว่าไม่เป็นไร ทั้งที่จริงข้างในไม่ใช่แบบนั้น ในใจเคยยืนมันอ่อนกับสอนอาการ ปิดบังความจริงที่เธอ เกลียดหน้าที่ที่แกล้งทําเป็นมองฟ้า รู้ว่าต้องหลบตาเพราะว่ากลัวพลาด คอยแอบห้ามน้ําตาที่กําลังมันอ่อน ไม่ให้เธอได้เห็นความอ่อนแอบของหัวใจ แม้ต้องสะดับสักเท่าไร ห้ามใจไม่ให้ดูในหลัง ไม่อยากจะทําให้เธอต้องผิดหวัง จะเจ็บยังไงก็ต้องยอมให้ไป ถ้าคนอยู่ขังๆแปลว่าอยู่คนเดียวไว้ ก็ถูกแล้วที่ฉันต้องไม่ลืมใคร เกลียดตัวเองที่กล้างว่ามีเป็นไร ทําที่จริงข้างในไม่ใช่แบบนั้น ได้แค่ยืนอ่อนๆกับสอนอาการ ปิดบังความจริงที่เจอ เกลียดนาทีที่แคลงทําเป็นมองความ รู้ว่าต้องหลบตาเพราะว่าเผื่อความ คอยแอบให้น้ําตา ที่ฉันลงมันออก ไม่ให้เธอได้เห็นความอ่อนออก ของหัวใจ ถ้าคนอยู่ขังๆแปลว่าอยู่คนเดียวไว้ ก็ถูกแล้วที่ฉันต้องไม่ลืมใคร เกลียดตัวเองที่กลางว่าไม่เป็นไร ทั้งที่จริงข้างในไม่ใช่แบบนั้น ได้แค่ยืนอ่อนๆกับสอนอาการ ปิดบังความจริงที่เจอ เกลียดนาทีที่แคลงทําเป็นมองความ รู้ว่าต้องหลบตาความเผลอ คอยแอบห้องน้ําตาที่กําลังลงออก ไม่ให้เธอได้เห็นความอ่อนออก ของหัวใจ www.globalonenessproject.org