Πες το, Παμιά, και δυο και τρεις,
τι να με ξεφορτώ τις.
Να μην περάσεις από δω,
γιατί θα γίνει πονικό.
Αμάν,
αμάν,
Ερρήνα της, με κης βάλεις, εμέρας της.
Αμάν, εις εμέρα της.
Πέρνω,
σαν πανάγινη πονίκο.
Ούτε τα ζέλφια σου φτυχώ,
γιατί πολύ μου σ' αγαπώ.
Αμάν, αμάν,
Ερρήνα της, ολότσερ το
κεράτσι της.
Πάντων μια μέρα να σε είδω,
κι ας πάω απ'
όσο το δωμώ.
Αμάν,
αμάν, Φατίνάκη,
με κης βάλεις, εμέρα της.
με κης βάλεις,
εμέρα της.
