เอาดีๆดิ
ลองคิดเองบ้างไหม ยังง่าอาย
ใครๆเขาก็ดูออก ถึงฉันไม่เคยได้บอก
ก็แค่นี้ จะไปยากเท่าไร
อย่าฟังคําสิ่งๆ ไม่ต้องพูดก็ได้มั้ง
คําว่า มีชีวิตทางไม่เอานะ
คําว่า ขอไม่พูดเพราะมันอายทุกครั้ง
ยังขอเธอแค่ฟังฉัน
ถ้าเธอรู้สึกหวั่น
ไหว มือใกล้ฉัน
ช่วยค้านช่วยอายเห็นสักครั้ง
ถ้าเธอพอจะมีใจ ให้กลับฉัน
แค่ยิ้มก็ได้ อย่าขอแค่นั้น
อย่าให้กล้างใจดํา ประแกมก็แน่
อย่ากล้างใจร้าย ก็ช่วยค้านอายให้ฉันหน่อย
อย่าพูดคําสิ่งๆ ขอพูดมาจะรอฟัง
คําว่า ฉันต้องเดินหน้าเบื่อนะ
คําว่า ไม่ต้องพูดเพราะมันอายทุกครั้ง
ไม่ต้องพูดเลยเพราะฉัน
มันแค่รู้สึกหวั่นไหว เมื่อใกล้เธอ
ฉันขาดและอายทุกครั้งที่เจอ และไม่กล้าบลุดออกไป
ว่าชอบเธอ แค่ยิ้มได้ไหม แต่ไม่ปล่อยเบลอ
ไม่ได้แคล้งใจดํา ประแกมก็แดง
ไม่ได้แคล้งใจร้าย มันคือเคิดอายนิดหน่อย
ถ้าเธอรู้สึกหวั่นไหว
อู้...
อู้...
อู้...
ถ
้าเธอพอจะมีใจให้กับฉัน
แค่ยิ้มได้ไหม อย่าขอแค่นั้น
อย่าแคล้งใจดํา ประแกมก็แดง
อย่าแคล้งใจร้าย แค่ฉันเคิดอายนิดหน่อย