Ακούω το κύμα να μιλάειΚαι μεταφράζω σύλλαβεςΈνα τετράστιχο χωράειΌσα δεν είπαν ποιητέςΑκούω το κύμα να γριεύειΤα λόγια του με ανησυχούνΌποιος δεν είδε και πιστεύειΕίναι από αυτούς που θα σωθούν, θα σωθούνΠώς λοιπόν να σου μιλήσωΚαι τη γλώσσα σου να βρωΑφού πάντα κάνεις πίσωΓια ένα σίγουρο παρόνΠώς λοιπόν να σου μιλήσωΚαι τη γλώσσα σου να βρωΑφού πάντα κάνεις πίσωΓια ένα σίγουρο παρόνΒλέπω το κύμα να διστάζειΝα με κοιτάζει σαν πουλίΘα με σύλλαβεις με ένα χάδιΘα με προδώσεις με φίλιΆκουω το κύμα να γριεύειΤα λόγια του με ανησυχούνΌποιος δεν είδε και πιστεύειΕίναι από αυτούς που θα σωθούν, θα σωθούνΠώς λοιπόν να σου μιλήσωΚαι τη γλώσσα σου να βρωΑφού πάντα κάνεις πίσωΓια ένα σίγουρο παρόνΠώς λοιπόν να σου μιλήσωΚαι τη γλώσσα σου να βρωΑφού πάντα κάνεις πίσωΓια ένα σίγουρο παρόνΠώς λοιπόν να σου μιλήσωΠώς λοιπόν να σου μιλήσωΠώς λοιπόν να σου μιλήσωΚαι τη γλώσσα σου να βρωΠώς λοιπόν να σου μιλήσω