Κερό ήθελα να φτιάξω ένα αελήθειο τραγουδάκι
Να παίζετε στο σπίτι, στην τίσκο, στο μπαράκι
Δεν είχα όμως που λες μια προχειρή ελπίδα
Μα να σου το μυαλό μου που μου στήσε παγίδα
Και μου είπε πάλι ο Βέβηλε ξέρασε τα όλα
Πες τους για την κόμενα που σου ρίξε τη φόλα
Πες τους για να μάθουνε τι έγινε στο ημίφος
Και μείνες τότε τζίφος
Γι' αυτό θα σας περιγράψω μια αελήθεια ιστορία
Που μπορεί να μου τύχε
Να σου τύχε
Είναι απλά να μη σου τύχει
Είμαι ευτυχισμένος
Τη γυναίκα βρήκα τη ζωή μου ο καημένος
Αυτά τυχαίνουνε στις τόσες μια φορά
Γι' αυτό και σπάω τον κουμπαρά με λουλούδια πολλά
Θα στολίσω το τραπέζι, θα φωνάξω έναν έβιολη να παίζει
Όσο θα τρώμε στο ημίφος των κεριών
Θα αναπαλώ το άγγιγμά μας των χεριών
Πρέπει να νοικιάσω ρούχα και να σμόκινγκ
Και να κόψω τα στία
Κι άκια μου τα σόκι
Τις αφήσες τις πορνώ να τις βγάλω από τους στίχους
Και τιμούς να έχω τσί ατμόσφαιρα δυο στίχους
Να γυαλίσω τα πυρούνια μου να φαίνοντας σημαίνια
Να ξηρήσω επιτέλους και τα γένια
Το σερβίτσιο να ξεθάψω της γιαγιάς μου
Να κλέψω λίγο απ' την κολόνια του μπαμπά μου
Να τους διώξω δυο μέρες απ' το σπίτι
Να'ν' όλα ωραία μη με πάρει και γυαλίτη
Και μείνω και πάλι τσίφος
Εγώ και το βιολί μου στο ημίφος
Φοβάμαι, μη μείνω τσίφος
Που πάω μ' αυτό το ύφος
Φοβάμαι, μη μείνω τσίφος
Και παίζω το βιολί μου στο ημίφος
Φοβάμαι, δεν έχω ήθος
Δεν ξέρω τι θα κάνω εδώ και στήθος
Φοβάμαι, μη μείνω τσίφος
Και παίζω το βιολί μου στο ημίφος
*
*
*
*
*
*