*Έχει η καρδιά μου αρχίξει και ποιος κατέχει δίδας βουργές με λέτε να μ' ανοίξειΡώσε κόπελιά μου πώς, πώς να τη δέσω την καρδιά πώς να τη μαϊνάρωΠώς να τη μαϊνάρω πού, που με έχει μετ' αγάπης τσιφερμένον άκρε φάροΜε ρώτω κι αγαπώ το στο, στο νου δεν μπαίνει σύνορο στις και ψυχαλινάριαΣτις και ψυχαλινάρια κι όπου τσαρέσει η ελεύθερη πηγαίνει και βολτάρειΈλα πολλές φορές ο λογισμός, πολλές φορές ο λογισμός βρύνεται πέρα σάριςΒρύνεται πέρα σάρις μες στη καρδιά σου την αυγή και μην τον αποφάρειςΩφού το γεια σε μη μου τράχω να χτίσω δεν μπορώ ή τη σκέψη μου να στέσωΤη σκέψη μου να στέσω και να θέλω να σ' αρνηθώ φως μου δεν θα μπορέσωΕρώτα αντροκατάλητη, ερώτα αντροκατάλητη, ερώτα πεισματάρηΕρώτα πεισματάρη άλλο δεν έχεις ανεμέη στον κόσμο στραφατσάρηΩφού το γεια σε μη μου τράχω να χτίσω δεν μπορώ ή τη σκέψη μου να στέσω