ก็ต้องไปขนาดไปตามดอกไม้ว่าหายไปไหน
ก็อยู่ดีๆก็ไปสแล้วก็ไปกันใหญ่
ต้องมีรักรอบความใด
ทําไมถึงไปไม่ลาสักคํา
อ่าประตูไปดูถนนจากคนเป็นหมือ
ดอกไม้ของใครคนอื่นก็มาก็ไปไม่รู้ไม่ชิด
ยิ่งออกตลาดคืนยิ่งอ่อนยิ่งลายิ่งรับยิ่งรืด
ก็คงต้องยอมสักที จะตามเท่าไรก็คงไม่เจอ
เจ้าชาวมาลี่เดียวตื่นฟ้านี้ จังนอนไม่หลับ
อีกนานก็ยังไม่กลับ คงตาต่อตากับใครต่อใคร
เจ้าชาวมาลี่ยิ่งเด็ด ยิ่งแย่ม ยิ่งบ้านยิ่งใหญ่
เจ้าคงไม่รู้อะไร ว่าทําให้ใครคู่รอทั้งธืน
เจ้าชาวมาลี่เดียวตื่นฟ้านี้ จังนอนไม่หลับ
อีกนานก็ยังไม่กลับ คงตาต่อตากับใครต่อใคร
เจ้าชาวมาลี่ยิ่งเด็ด ยิ่งแย่ม ยิ่งบ้านยิ่งใหญ่
เจ้าคงไม่รู้อะไร ว่าทําให้ใครคู่รอทั้งธืน
เด็ก
จะ
ว่าทําให้ใครก็รอจึงถึง
เจ้าชมาลี่
ดึกตื่นตอนนี้ถ้านอนไม่หลับ
อีกนานก็ยังไม่กลับ
คงตาต่อตากับใครต่อใคร
เจ้าชมาลี่
ยิ่งเด็กยิ่งแยมยิ่งบ้านยิ่งใหญ่
เจ้าคงไม่รู้อะไร
ว่าทําให้ใครก็รอจึงถึง
เจ้าชมาลี่ดึกตื่นตอนนี้ถ้านอนไม่หลับอ
ีกนานก็ยังไม่กลับคงตาต่อตากับใครต่อใคร
เจ้าชมาลี่ยิ่งเด็กยิ่งแยมยิ่งบ้านยิ่งใหญ่
เจ้าคงไม่รู้อะไรว่าทําให้ใครก็รอจึงถึง
เจ้าชมาลี่ดึกตื่นตอนนี้ถ้านอนไม่หลับ
อีกนานก็ยังมัยกลับคงต่อตาต่อใครต่อใคร
เจ้าชมาลี่ยิ่งเด็กยิ่งแยมยิ่งบ้านยิ่งใหญ่
จงคงไม่รู้อะไร ว่าทําไมใครก็รอดในเกือบ