เอ
ามือควายกัน สิ่งที่เฝ้าฝันทุกอย่าง
เก็บเกี่ยวเรื่องราว เก็บเกี่ยวเส้นทางเลยมา
คืนที่ช่วงฝน คนที่สําคัญหายไป
ไม่รู้ที่ไป
ไม่มีที่มาของเธอ
ถึงเวลา พรุ่งนี้เป็นวันเจ้า เรื่
องวันวานเธอนั้นต้องรอก่อน
เพราะเวลาที่มีคงอยู่กับเราได้เพียงไม่นาน
รู้ว่าเราพบกันเพื่อจะกลากันแต่ทางต่างนั้น
ดินแดนสนทะยา แคบสูญการเวลาของเรา
แคบสูญการเวลาของเรา
ดินแดนสนทะยา
แคบสูญการเวลาของเรา
ฟังในหัวใจ
เราเคยลงเทิง แต่เพียงไม่นานเข้าใจ
ที่เราได้เจอ ที่เธอต้องไปให้ไกล
สถานรถไฟ
จะไม่คืนใจในลืม
ว่าคืนและวัน มุ่นเวียนเปลี่ยนผ่านเหมือนเดิม
ถึงเวลา พรุ่งมีเป็นวันเก่า เพรื่องวันวานเธอนั้นต้องรอก่อน
เพราะเวลาที่มีคงอยู่กับเราได้เพียงไม่นาน
รู้ว่าเราพบกัน เหนื่อยจากลากัน แต่ทางต้องเดิน
กินแดนสนทะยา แคบสูงการเวลาของเรา
กินแดนสนทะยา แคบสูงการเวลาของเรา
เทียงแค่เราหลับตา
หากเราย้อนเวลา
ขอรับบรรยากาศ
คงไม่มีวันเสียใจ
