Τ featuresΜήπως το όμορφο που θα χαλάειΜήπως το όμορφο, δεν μπορεί να κοπάειΚι όλα τα λάνια απ' τη βαλιά τη γείτονιά φωνάζουν δε παιρεα μου, παιρεαΚι όλα τα λάνια απ' τη βαλιά, από τη γείτονιά φωνάζουν δε παιραια μου, παιραιαΚι όλα τα λάνια απ' τη βαλιά, από την γείτωνιά φωνάζουν δε παιραια μου, παιραιαΚι όλα τα λάνια απ' τη βαλιά, από την γείτονιά φωνάζουν δε παιραια μου, παιραιαΜε ένα κομμάτι για καιρούς παλιούς και φίλους καλούςΑπ' την καρδιά φιερωμένο για τους δυο κολλητούςΤα φίλαράκια που πιστέψαν σε σκοπούς μουσικούςΚι υποστηρίξαν μια ζωή παρ' όλους τους παραβούςΡυθμούς με ροκ και γκομπ και ξέρει δε μουΤαξίδια, όνειρα, αφηγήσεις, δάχτρια τζάζ και μπλουζΜα η αγάπη του ζεσταίνει δρόμους μοναχικούςΚι οι άναμψεις ζωντανεύουν τις φωνές που ακούςΚι όλα τα λάνια απ' τη βαλιά, από την γείτονιά φωνάζουν δε παιραια μου, παιραιαΗ βάση μακριγιάννη και το λύκειρο βρυώνειΑφεντούλη, το βισκάντικο, ο Πίβης να χρεώνειΚαταλήψεις με Νίρφανα, Τζιενάνη, Παυλό Βασίλη, ΠόντικανΚι εμείς στην πόρτη του θυμού, η τρώτη ύληΈξω μίσης, φρέα τίδα, μεξικάνικα καπέλαΓιαφρα, Πέπα, Σαλιμάνη, Βάμπρο, Σπύρου, ΠασαρέλαΗ παρέα ήταν μοιραία και τα βράδια πάντα κρέαΡαντεβού, μικρή πλατεία και κεχόντα με ΙΖΕΑΟ σπόρς καναβιρώνει, πάντα βολυμπιακόΣτην πισίνα χαλαρώ που το παιδιά σαρώνει κρότοΜπασκετάκι στο γιογέννη, όλοι μέσα στο μπάνικοΆντε και κανένα τα βλυσκάκι στο θυμότικοΕπετάδικα, πηγάδα, ανηφόρη, ντουμπακάριΣτην πλατεία, Αλεξάνδρα, Σούπερέα, το καμάριΡαντεβού, μικρή πλατεία και κεχόντα με ΙΖΕΑΟ σπόρς καναβιρώνει, πάντα βολυμπιακόΣτην πισίνα χαλαρώ που το παιδιά σαρώνει κρότοΜπασκετάκι στο γιογέννη, όλοι μέσα στο μπάνικοΕπετάδικα, πηγάδα, ανηφόρη, ντουμπακάριΣτην πλατεία, Αλεξάνδρα, Σούπερέα, το καμάριΣτην πλατεία, Αλεξάνδρα, Σούπερέα, το καμάριΣτην πλατεία, Αλεξάνδρα, Σούπερέα, το καμάριΑμήν, Λίμιε, ΒάγκοThis is for the homiesΑμήν, Λίμιε, ΒάγκοThis is for the homiesΑμήν, Λίμιε, ΒάγκοThis is for the homiesΑμήν, Λίμιε, ΒάγκοΝα μεθάνω και γαλά, μόνο μ' αναψυκτικάΜε την έφη και την ήχη, πράγια καλοκαιρινάΝα ξυπνάμε 5-10, με το σκύλο την ΑγέληΣτα μπαγκόνια το λευκέρι, πότε πρόβες, πότε νόταςΠότε τα μανάτες, πότε στην καστέλα με βροχήΤα μπακούγια σαν οι πότες, με τους δόντεςΜη κρατείτε το 1, το οδός οχτώ, με τον κόκκιο τον ΑντώνηΤζάμιν, κύκλα στο σταυρό, απ' το τζάνι οδόνιανόΜε ταλμόνι, τσούλι, θρόνι, κι όλοι τι από τον τρίτοΝα φωνάζει μη τυχόν, να μας σώσανε οι ατάκεςΣαν παράγκες, ένισα κι εξώτητο, κάπου απ' την Αγιά ΤουφόραΜικρό λίμανο, αγύρο, με τον τρίτη κλοφονιάΣκάτω φτύνεται για χύρο, χύρο σαν οι κάστροσίκλεςΓέλα στο κανείο, καταφύγει ο κομμάτιο, δυο μπουκάνια σε το θείοΚαλά τα λάνια, πίβαλια, τη γειτονιά φωνάζουνεΠεραία μου, περαία, καλά τα λάνια, πίβαλιαΤη γειτονιά φωνάζουνε Περαία μου, περαίαΚαλά τα λάνια, πίβαλια, τη γειτονιά φωνάζουνεΠεραία μου, περαία, καλά τα λάνια, πίβαλιαΤη γειτονιά φωνάζουνε Περαία μου, περαίαΚαλά τα λάνια, πίβαλια, τη γειτονιά φωνάζουνεΠεραία μου, περαία, καλά τα λάνια, πίβαλιαΤη γειτονιά φωνάζουνε Περαία μου, περαίαΚαλά τα λάνια, πίβαλια, τη γειτονιά φωνάζουνεΠεραία μου, περαία, καλά τα λάνια, πίβαλιαΤη γειτονιά φωνάζουνε Περαία μου, περαία