Πέφτουν τα φύλλα απ' τα κλαριά
χλωμάκια μαραμένα
Και το βαρύ φινοπωρό τον ήλιο σκοτεινιάζει
κι εμένα το κορμάκι μου το τρώει, το μαράζει
Πέφτουν τα φύλλα απ' τα κλαριά
κι εγώ είμαι άρρωστος βαριά
Ο πόνος έκανε φωλιά
στην όρφανη καρδιά μου
Και βράδιασε και νύχτωσε κι αυτή η μέρα πάει
Ήρθε να με δει κανείς δεν μ' αγαπάει
Ο πόνος έκανε φωλιά
στην όρφανη μου κι η καρδιά
Ήρθε να με δει κανείς δεν μ' αγαπάει
Πέφτουν τα φύλλα απ' τα κλαριά
Λυγίζουνε τα δέντρα
Κι εσύ μανούλα μου γλυκιά
υπομονή να κάνεις
Και τούτο το φινοφορό
για πάντα πια με κάνεις
