Δεν αγαπώ κανέναν,
κανέναν δεν πονάω.
Οι φίλοι μου με ρίξανε,
οι εχθροί μου με μισούνε,
οι συγγενείς με πρίζουνε,
κι οι ξένοι μ' αδικούνε.
Ακόμα και στην κόλαση μονάχος θέλω να με,
δεν θέλω ούτε να αγαπώ, ούτε να μ' αγαπάνε.
Πόσες φορές συμπώνεσα
την ξένη δυστυχία,
πληρώθηκα αχαριστά,
μου γυρίσαν την πλάτη,
κι αν δεν τους έπρολαβε να,
θα μου βγάζαν το μάτι.
Ακόμα και στην κόλαση μονάχος θέλω να με,
δεν θέλω ούτε να αγαπώ, ούτε να μ' αγαπάνε.
Και
μήπως η αγάπη μου
δεν με κάνει να κλάψω,
εγώ την ελιπίθηκα την πειρά απ' την ορφάνια,
εκείνη ποδοπάτησε κι αγάπες και στεφάνια.
Ακόμα και στην κόλαση μονάχος θέλω να με,
δεν θέλω ούτε να αγαπώ, ούτε να μ' αγαπάνε.
