Πού
ήσουν αδερφέ μου,
που
έλειπε
στόσο καιρό,
να γιαπές μου
και δεν μπορούσα να σε βρω.
Τις λύπες να μοιράσουμε,
να σιγοκουβετειάσουμε,
να με
χαρίζει να σε χαρώ.
Στα βασανά του κόσμου,
ο σύντροφός μου ήσουνα εσύ
και
φίλος κι αδερφός μου,
καημός, κρυφός και λυπίδα μου χρυσή.
Για
τη χαμένη μας ζωή,
να κλάψουμε κι οι δυο μαζί,
μέσα στη βαρύ χειμωνιά.
Στα βασανά του κόσμου,
ο σύντροφός μου ήσουνα εσύ
και
φίλος κι αδερφός μου,
καημός,
κρυφός και λυπίδα μου χρυσή.
