วันใดที่เธอ
ชื่นชมดอกไม้
ให้เพื่อข้างในใจ
สักวันต้องลม
รอยรา
หากมีวันใดที่เธอ
งานมองบนฟ้า
ให้เพื่อใจหากฝนตกมา
เมื่อสีครามต้องหายจางไป
อยู่กับวันนี้
จะดี
อยู่กับตอนนี้จะมี
หากว่าวันใด
ไม่เหมือนที่ตั้งใจ
ให้กอดเก็บมันไว้ไม่เป็นไร
ใจก็ยิ้มออกมา
หนาวอันนั้นคงต้องหลา
สิ่งเธอเหลือที่ต้องพบผ่าน
ให้มันเป็นเรื่องของรุ่นดูกา
อยู่กับความจริง
ได้ขอให้เธอฝัน
เหนื่อยก็แค่พักสักวัน
กร้องหายอีกครั้ง
เป็นไร
อุลาชีวิตที่มี
ให้เหมือนวันสุดท้าย
วันที่จะหายใจ
ไม่รู้นานแค่ไหน
อยู่กับวันนี้
ที่ดี
อยู่กับตอนนี้
จะมี
หากว่าวันใด
ไม่เหมือนที่ตั้งใจ
ให้ปลอดเก็บมันไว้ไม่เป็น
ไรสุขใจใกล้ยิ้มออกมาหน
าวอันนั้นคง
ต้องหลา
สิ่งเธอเหลือที่ต้องพบผ่านให้มันเป็นเรื่องของรุ่นดูกา
สิ่งเธอเหลือที่ต้องพบผ่านให้มันเป็นเรื่องของ
รุ่นดูกา
