Κι αν είμαι, μη με χωμάσε, έγινα κιόλας τριάντα χρονώννύχτες αγρύπνιας να με θυμάσαι αναφρανή και τριπτυζόμη με φοβάσαι, μη με φοβάσαι, νύχτες αγρύπνιας να με θυμάσαιμη με φοβάσαι, μη με φοβάσαι κι αν είμαι ροκ να με θυμάσαιμαύρο πουλί ψακισμένο σε τείχους εγώ είμαι εσύ κι αν είμαι ροκτρέμω απ' τους ξένους φοβάμαι τους φίλους καράβι δεμένο σε μαύρο ντόπικι αν είμαι ροκτρέμω απ' τους ξένους φοβάσαιμαύρο πουλί ψακισμένο σε τείχους εγώ zieΠού λέτε φίλοιΕγώ το βρίσκω να ναι πολύ πολιτικόΝα ναι πολύ μαύρο σε τείχουςΚι όχι καράβι σε μαύρο τοΜη με φοβάσαι, μη με φοβάσαιΝύχτες αγρύπνιας να με θυμάσαιΜη με φοβάσαι, μη με φοβάσαιΚι αν είμαι ροκΝα με θυμάσαιΚι αν με ριμάψανε χίλια νηστέριαΜε ένα φτερό τρελό μοναδικόΣτου Βίκτορ Χάρα πετάω τα αστέριαΜε τα αεράΜε τα αεράΣτου Βίκτορ Χάρα πετάω τα αεράΜε τα αεράΣτου Βίκτορ Χάρα πετάω τα αεράΜε τα αεράΜε τα αεράΜε τα αερά