ชีวิตบางคนดินรนจนเกินคําว่าพอดี
ที่มีก็ดูว่าน้อยอะไร ได้มาก็ยังไม่ค่อยพอใจ
ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้น กําลังแข่งขัน
แกงแย้งชิ้นกันไป แต่เหตุที่ฉันไม่เป็นอย่างใคร
บางอันฉันมีเธอก็เลยไม่เคยดึงดาดไวควารัย
มีดินที่ทรงลํานานวนไหวอยู่
และมันคงกว่าเดิม
ตั้งแต่ฉันนี่เธอก็รู้
ความดังการหมดแล้วไม่มี
ไม่ต้องเที่ยนเที่ยนแค่นี้ก็สุข
ทุกวันแค่มีเธอฉันยังไงก็เพียงพอ
ชีวิตบางคนวิ่งวนไม่เจอคําว่าพอดี พร้อมมัว
แต่มองที่ไม้ใกล้ๆ ไม่เคยจะลองคนหาข้างกาย
ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้น กําลังแข่งขันแกงแย
้งชิ้นกันไป แต่เหตุที่ฉันไม่เป็นอย่างใคร
บางเหมือนฉันมีเธอก็เลยไม่เคยดังการไหวขวาไร มีสิ่งที่ทรมานหวั่นไหวอย
ู่ และมันคงกว่าเดิม
ตั้งแต่ฉันมีเธอ รู้ความน่างการหมดแล้วไม่มี
ไม่ต้องที่เยอะที่อัดแกนี้ก็สุข
ทุกวันแค่มีเธอ ฉันยังไงก็เพียงพอ
เธอออกมาแล้ว ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้น
กําลังแข่งขันแก่งแย้งชิ้นกันไป แต่เหตุที่ฉันไม่เป็นเหยียดใคร
บางอย่างฉันมีเธอ ก็เลยไม่เคยถึงรักไหวขวาไร
ในดินที่ทรมานอันไหวอยู่
และมันคงกว่าเดิม
ตั้งแต่ฉันมีเธอ
รู้ความต่างการหมดแล้วไม่มี
ไม่ต้องที่อัทยาทแค่นี้ก็สุด
ทุกวันแค่มีเธอ
ฉันยังไงก็เพียงพอ
ฉันยังไงก็เพียงพอ
ฉันยังไงก็เพียงพอแค่มีเธอก็เพียงพอ