ทางกลางมุดดอกไม้มากมายมันได้ฝนกลับรังแกเหยียบตัวใจฝนร่งรอยตั้งรักลงแลไม่มีรักจริงจากใจจากพวกใดแต่มีฉันได้พบเธอลมฝันที่ได้เจอมันก็เปลี่ยนไปหากใครลงปัดแปลงเท่าไรอีกและปลอนเท่าได้แต่เมื่อฉันมีเธออยู่อย่ามาฝ่านเสร็จลงไปเท่าว่าฟ้านั้นด้วยปลอนเราต้องส่งครองเข้าไปในบรรดอหากเจ้าไหลหากเจ้าไหลเกือบไปอยู่ คงไม่กลัวสักเท่าไรโดยฝน สาดองใจ รักจากเธอ นั้นปลอบฉันหักเท่าไร หักเท่าไร จงตั้งร้อง ย่างฟ้ากลวนนําข้างฉันอยู่ในกล้องน้ําตาที่เธอผ่าใจฉันออกนะตรงนี้ฉันได้พบเธอลมฝันที่ได้เจอใครพีกและปล่องเท่าได้ แต่เมื่อฉันมีใจรู้อย่ามาฝนเท่าลงบน เดี๋ยวว่าฟ้านั้นด้วยปลอดให้ความรักเราทั้งสอง ครั้งคู่ไปในรั้งนอนหากเจ้าไหล หากเจ้าไหล จงยินมือให้ฟ้าทั้งทางฝนที่เธอลงบนเมื่อเราดังงานมีหวาหากวันใดเจอปายุ คงไม่กลัวสักเท่าไรต่อให้ฝนสาดวงฉัน รักที่เธอนั้นปลอบฉันหากเธอลักจงตั้งร้องย่ําฝากรถนํา