ทางกลางมุดดอกไม้มากมาย
มันได้ฝนกลับรังแก
เหยียบตัวใจ
ฝนร่งรอยตั้งรักลงแล
ไม่มีรักจริงจากใจ
จากพวกใด
แต่มีฉันได้พบเธอ
ลมฝันที่ได้เจอ
มันก็เปลี่ยนไป
หากใคร
ลงปัดแปลงเท่าไร
อีกและปลอนเท่าได้
แต่เมื่อฉันมี
เธออยู่
อย่ามาฝ่านเสร็จลงไป
เท่าว่าฟ้านั้นด้วยปลอน
เราต้องส่งครองเข้าไปในบรรดอ
หากเจ้าไหล
หากเจ้าไหล
เกือบไปอยู่ คงไม่กลัวสักเท่าไร
โดยฝน สาดองใจ รักจากเธอ นั้นปลอบฉัน
หักเท่าไร หักเท่าไร จงตั้งร้อง ย่างฟ้ากลวนนํา
ข้างฉันอยู่ในกล้องน้ําตา
ที่เธอผ่าใจฉันออกนะ
ตรงนี้ฉันได้พบเธอ
ลมฝันที่ได้เจอ
ใครพีกและปล่องเท่าได้ แต่เมื่อฉันมี
ใจรู้
อย่ามาฝนเท่าลงบน เดี๋ยวว่าฟ้านั้นด้วยปลอด
ให้ความรักเราทั้งสอง ครั้งคู่ไปในรั้งนอน
หากเจ้าไหล หากเจ้าไหล จงยินมือให้ฟ้าทั้งทาง
ฝนที่เธอลงบนเมื่อเราดังงานมีหวา
หากวันใดเจอปายุ คงไม่กลัวสักเท่าไร
ต่อให้ฝนสาดวงฉัน รักที่เธอนั้นปลอบฉัน
หากเธอลัก
จงตั้งร้องย่ําฝากรถนํา
