Μια στενοχωριά που έχω απόψεΑπ' την καρδιά μου βγαίνει καπνόςΤα δάκρυα μου πως να τα κόψωΣε σένα τρέχει ο λογισμόςΑχ, θα με πάειΗ στενοχωριά που είμαστε χωριάΠου ζούμε χωριάΓιατί σε παίρνουν από κοντά μουΚαι κομματιάζονται δυο καρδιέςΚαι κάνουν λύπη κάθε χαρά μουΧωρίς να φταίωΧωρίς να φταίωΑχ, θα με πάειΗ στενοχωριά που είμαστε χωριάΠου ζούμε χωριάΠως θα μπορέσω να συνηθίσωΣ' αυτή τη μαύρη τη μοναξιάΠου θα ξαναβρω σ' αυτόν τον κόσμοΣ' αντιδική σου πόληΤου χρυσή καρδιάΑχ, θα με πάειΗ στενοχωριά που είμαστε χωριάΠου ζούμε χωριά*
