ดึกแล้ว ไล่ตัวเองให้ไปนอน
หยุดยอบย้อนตัวเองสักที
ฟุ้งสานทําไม
ดึกแล้ว เนียวก็ชินก็ผ่านไป
แค่นอนเงาเดียวได้ ไม่มีเธอเหมือนเดิม
เปลี่ยนจากกลังวัน กลายเป็นอีกคนไปเลย
แค่ฟ้ามืดลงเท่านั้น
อวดเก่งทําเป็นเข็มแข็งอยู่ได้ไม่นาน ก็ตาลทานไม่ไหว
เก่งนักใช่ไหม กลังวันทําเป็นเก่งนัก
แล้วทําไมไม่พัก
แล้วทําไมไม่นอน
เก่งนักใช่ไหม แล้วทําไมต้องเงา
แล้วทําไมต้องทุกทน คิดกังวลมากมาย
เก่งจริง
ต้องไม่เป็นอะไร
แต่ทําไมแพ้กลังคืนอย่างนี้
ไม
่รู้
ว่าทําไมต้องอ่อนแอ
แค่ยอมรับในความเปลี่ยนแปลง แค่ไม่มีใคร
อยากฝืน
ไม่ให้ใจมืดตามไป
แต่ไม่รู้ทําไมแพ้กลังคืนทุกที
เปลี่ยนจากกลังวัน กลายเป็นอีกคนไปเลย
แค่ฟ้ามืดลงเท่านั้น
อวดเก่งทําเป็นเข็มแข็งอยู่ได้ไม่นาน
เก่งนักใช่มั้ย กลังวันทําเป็นเก่งนัก
แล้วทําไมไม่พัก
แล้วทําไมไม่นอน
เก่งนักใช่มั้ีแล้วทําไมต้องเงาแล้วทําไมต้องทุ้งทน
คิดกังวลมากมาย
เก่งจริง
ต้องไม่เป็นอะไร
แต่ทําไม
แพ้กลางคืนอย่างนี้
เย้...เฮ้...
กลางวันทําเป็นเก่งนัก
แล้วทําไมไม่พัก
แล้วทําไมไม่นอน
เก่งนักใช่ไหม
แล้วทําไมต้องเหงา
แล้วทําไมต้องทุกทน
คิดกังวลมากมาย
เก่งจริง ต้องไม่เป็นอะไร
แต่ทําไม
แพ้กลางคืนอย่างนี้