คงเป็นที่ฟ้าบื้องบน
เป็นคนที่โจกชะตา
สั่งฉันและเธอให้มา
ให้ได้พบเจอกัน
ให้ฉันได้มีโอกาสลิ้มรสในความชื่นว่าง
ให้เรามีกัน มีวันเวลาที่ดี
แล
ะเป็นที่ฟ้าบื้องบน
เป็นคนพลากเราเช่นกัน
ให้เวลาเพียงแค่นั้นกลับต้องเสียเธอไป
ฉันรู้ว่าไม่มีหวังฉันเดียวได้รังเธอไว้ข้างกาย
จะทํายังไงก็คงไม่มีห้นทาง
หากชีวิตฉันต้องขาดเธอไปจะเป็นยังไง
ชีวิตคงได้ความหมายและเหมือนได้พลัง
ร่างกายที่เคยอดทน
ก็คงได้มีกําลัง
ได้มีความหวังให้ฉันได้ชื่นหัวใจ
แค่เพียงตรงนี้เธอตื่นมามองไปไหมเจอเธอ
แค่นึกก็ทําให้แพ้วันและไฟในใจ
ถ้าเราจะต้องจากกัน
ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด
คงรู้ใช่ไหมว่าฉันจะต้องเสียใจ
เสียใจจนตาย
ถ้าเราจะต้องจากกัน
ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด
คงรู้ใช่ไหมว่าฉันจะต้องเสียใจ
เสียใจจนตาย
