เป
ิดกล่องใบเดิม
เมื่อเวลาเลยไปแสนนาน
เป็นกล่องของควัน
ที่ไม่ลืมว่านานเท่าไร
ผลับเข้าใบเดิม
สิ่งที่ดีขึ้นในหัวใจ
ทุกกระดาษแม้จนใบสุดท้าย
เพลงเก่าตัวนั้นที่เคยฟังเคยดูด้วยกัน
มืดล้านคืนวันที่มันเคยเป็นวันของเธอ
ยังเก็บเบอร์เดินที่เคยโทรไปหาเธอ
ไม่เคยลืมทุกเรื่องราวจนจากลา
อยากโทรไปหาไม่รู้เธอเป็นยังไง
อาจจะลืมฉันได้แล้วใช่ไหมต่างกันที่ฉันไม่ลืม
ขอความสุดท้ายที่เธอทึ่งไว้
ตอบยําให้มีน้ําตา
อย่าเสียเวลารักกันไปอีกเลย
ปิดกล่องเบาๆ
และลงเอ่ยบนความเหยียบงั้น
ตอบยําว่ามันไม่มีวันไม่คิดถึงเธอ
พึ่งจะได้รู้
เมื่อวันที่ต้องเสียเธอ
ว่าไม่เคยเริ่มอะไรได้สักที
อยากโทรไปหา
ไม่รู้เธอเป็นยังไง
อาจจะลืมฉันได้แล้วใช่ไหมต่างกันที่ฉันไม่ลืม
ขอความสุดท้ายที่เธอทึ่งไว้ตอบยําให้มีน้ําตา
อยากโทรไปหา
ไม่รู้เธอเป็นยังไง
อาจจะลืมฉันได้แล้วใช่ไหมต่างกันที่ฉันไม่ลืม
ขอความสุดท้ายที่เธอทึ่งไว้ตอบยําให้มีน้ําตา
อย่าเสียเวลารักกันไปอีกเลย
อย่าเสียเวลารักกันไปอีกเลย
