Lời đăng bởi: 86_15635588878_1671185229650
ใครคนหนึ่งคนนั้น
ในวันนึ่งวันนั้น
เคยผูกพันกันสักมากมาย
ก็วันที่ห่างเหิน
มันก็เริ่มห่างหาย
เพียงแค่เพราะเราไม่เจอกัน
ไม่เรียกครองให้กลับมา
หรือว่าพลักใส
หรืออะไร
ถึงเดิน
เก็บเอาไว้ในส่วนลึก
อยู่อย่างนั้นรู้ว่ามันไม่ไปไหน
แม้ก็ถึงตอนนี้เขายังอยู่ตรงนี้
ในภาพทรงจําสีจางเธอ
เหมือนว่าจะเลือนหาย
คลายว่าจะเลือนล้าง
ยังก็ยังไม่เปลี่ยนไป
ไม่เรียกครองให้กลับมาหรือว่าพลักใสหรืออะไร
ถึงเดิน
เก็บเอาไว้ในส่วนลึกซ่อนอยู่อย่างนั้นรู้ว่ามันไม่ไปไหน
แม้ก็ถึงตอนนี้เขายังอยู่ตรงนี้
ในภาพทรงจําสีจางเธอ
เหมือนว่าจะเลือนหายคลายว่าจะเลือนล้าง
บางอย่างก็ยังไม่เปลี่ยนไป
ในความทรงจําสีจางเธอ
