รับฟังรู้เรื่องราว ที่เกิดขนาดนั้นเมื่อเธอจิบชําเพราะรักที่เปลี่ยนไป
รู้ดีฉันเอง ที่รอมานานให้เธอเปิดใจและรับมันเอาไว้
วันเวลานานเท่าไหร่ ที่รักเก่าๆยังคงจะทําร้าย
เธอยังมองไม่เห็นใคร ที่คุยการให้อย่างนี้มานาน
แต่เธอเองยังต้องการเวลาก่อน
ฝากมองดูเธอที่ไกลห่าง อาจจะมีสักวันจากนี้
รอนานก็อาจจะบันทนหัวใจ อย่าให้นานเกินไป
ก่อนอะไรมันอาจจะสาย รอนานก็อาจทําให้ใจวุ่นวาย
รู้ดีแต่ยังน้อยใจ เพราะฉันเป็นคนเดียวที่รอ
ฉันเองเข้าใจ ว่าคงต้องใช้เวลาห่างรัก
ยังพอจะมีหวัง ทุกลมหายใจ
เธอรู้บ้างไหม มีใคร ที่คอยเฝ้ารักไล่พวกใหญ่
วันเวลานานเท่าไหร่ ที่ไกลคงจะทําร้าย
เธอยังมองไม่เห็นใคร ที่คงย้ายกันให้ยังหนีมานาน
ตัวเธอเองยังต้องการเวลาก่อน
เฝ้ามองดูเธอที่ไกลห่าง อาจจะมีสักวันจากนี้
รู้นานๆก็อาจจะบันทนหัวใจ อย่าให้นานเกินไป
ก่อนอะไรมันอาจจะสาย รอนานๆก็อาจทําให้ใจวุ่นวาย
ดูรู้ดีแต่ยังน้อยใจ เพราะฉันเป็นคนเดียวที่รอ
และแดกในตอนเช้านั้นดูสดใส
เธอยังมีใครที่อยู่ตรงนี้
จับมือเก็บฉันแล้วลืมเสียที
เพียงอยากให้นาทีนี้เรารักกัน
แค่ได้รู้
เพราะฉันเป็นคนเดียวที่รอ