Μπέμπα, μπέμπα, μπέμπα, μπέμπα
Την πατήση τα δεκάρσι, ήταν όλα της εντάξει
Οι καμπύρες και τα φρούτα της τα γνώριμα
Μέσα σ' ένα δύο μήνες γίναν πόρδιμα
Θαύμα σαν γνωστή κεφύρι, κάθε νέα της καμπύρι
Τα παιδιά της γειτονιάς της συμβιλάζανε
Κι όταν έβγαινε στους δρόμους της φωνάζανε
Μπέμπα, όσο έχεις μεγαλώσει
Μπέμπα, μπέμπα, κι έχεις γίνει αλητώστη
Και κάνεις πια και μη ζαμπλή
Τα θρύδινα ρε, τι πόη έχεις ρίξει
Μπέμπα, μπέμπα, λες και σε έχουνε τραβήξει
Σε μέρες έγινες διπλή
Μπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπό
Μπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπό
Μπέμπα, μπέμπα, στο στενάκι εδώ που έχω δυο λόγια να σου πω
Βρέθος έχεις πλογή λέξη
Μπέμπα, μπέμπα, την καρδιά μου έχεις κλέψει
Στο λέω δίχως να τραβώ
Μπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπό
Μπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπό
Μπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπό

Μπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπό
Μπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπό
Μπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπό
Κι εδώ που έχω δυο λόγια να σου πω
Βλέπω σ' έχεις προγυλέψει
Μπέμπα, μπέμπα
Την καρδιά μου έχεις κλέψει
Στο λέω δίχως να τραβώ
Στο λέω δίχως να τραβώ
Μπέμπα
Μπέμπα
Μπέμπα
Μπέμπα
Μπέμπα