Μπέμπα, μπέμπα, μπέμπα, μπέμπαΤην πατήση τα δεκάρσι, ήταν όλα της εντάξειΟι καμπύρες και τα φρούτα της τα γνώριμαΜέσα σ' ένα δύο μήνες γίναν πόρδιμαΘαύμα σαν γνωστή κεφύρι, κάθε νέα της καμπύριΤα παιδιά της γειτονιάς της συμβιλάζανεΚι όταν έβγαινε στους δρόμους της φωνάζανεΜπέμπα, όσο έχεις μεγαλώσειΜπέμπα, μπέμπα, κι έχεις γίνει αλητώστηΚαι κάνεις πια και μη ζαμπλήΤα θρύδινα ρε, τι πόη έχεις ρίξειΜπέμπα, μπέμπα, λες και σε έχουνε τραβήξειΣε μέρες έγινες διπλήΜπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπόΜπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπόΜπέμπα, μπέμπα, στο στενάκι εδώ που έχω δυο λόγια να σου πωΒρέθος έχεις πλογή λέξηΜπέμπα, μπέμπα, την καρδιά μου έχεις κλέψειΣτο λέω δίχως να τραβώΜπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπόΜπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπόΜπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπόΜπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπόΜπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπόΜπέμπα, μπέμπα, πως το λένε σαν γιομπόΚι εδώ που έχω δυο λόγια να σου πωΒλέπω σ' έχεις προγυλέψειΜπέμπα, μπέμπαΤην καρδιά μου έχεις κλέψειΣτο λέω δίχως να τραβώΣτο λέω δίχως να τραβώΜπέμπαΜπέμπαΜπέμπαΜπέμπαΜπέμπα