Κάθε που βραδιάζει στη μικρή τη γειτονιά
η κολλαλίλα τέρνας στη γωνιά
Σαν το πουλί, σαν το πουλί τροκοπάει η καρδιά
και ξανανθίζει στη μαραμένη τη γειτονιά
σε γελασμένη μες στο χειμώνα η λεμονιά
Σ' έναν δρόμο, σ' ένα στενό
μες στο σιθάμπο το γαλανό
έχουν στήσει τώρα κολλιά
του παραδείσου θα ρίσ' τα πουλιά
Η κολλαλίλα, η κολλαλίλα τέρνας στη γωνιά
Σαν το πουλί, σαν το πουλί τροκοπάει η καρδιά
και ξανανθίζει στη μαραμένη τη γειτονιά
σε γελασμένη μες στο χειμώνα η λεμονιά