Γαλάζια πέφκαΠου πηγαίνουν στον άλλο κόσμο που γυρνούν και δεν πεθαίνουνΣτη γραμμή σαν στρατιώτες που πηγαίνουν στον άλλο κόσμο που γυρνούν και δεν πεθαίνουνΓυναίκες μαύρες κι είναι τρομαγμένεςΞυγγέλει ο κόσμος δίχως ουρανόΣτραγγίζει το κορμί μου στους μπαξέδεςΜε γδερνούν σαν ως χάρη και πονόΔεν είμαι εδώ για αυτούς που με ζητάνεΕίναι κλειστό το μαγαζί και δεν πουλάμεΔεν είμαι εδώ για αυτούς που με ζητάνεΕίναι κλειστό το μαγαζί και δεν πουλάμεΠαράζουν οι χωριάτες στα βαγόνιαΚαι τρώνε το κασέρι με ψωμίΣτα μάτια τους τα τρομαγμένα χρόνιαΧαρτινά χρόνια, χαρτινή ζωήΔεν είμαι εγώ αυτός που κυνηγάτεΛάθος η πόρτα κι ο αριθμός μη με ρωτάτεΛάθος η πόρτα κι ο αριθμός μη με ρωτάτεΔεν είμαι εγώ αυτός που κυνηγάτεΛάθος η πόρτα κι ο αριθμός μη με ρωτάτεΠικρός αέρας μέσα στη ζωή μουΠαραμονεύει ο θάνατος κρυφάΜη μου χαλάς αυτήνΤην εκδρομή μουΜη με γυρίζεις πίσω στα στενάΑυτά που θέλω να σου πω δεν τα θυμάσαιΚλείνεις τα μάτια μα το ξέρω δεν κοιμάσαιΑυτά που θέλω να σου πω δεν τα θυμάσαιΚλείνεις τα μάτια μα το ξέρω δεν κοιμάσαι*