Γαλάζια πέφκα
Που πηγαίνουν στον άλλο κόσμο που γυρνούν και δεν πεθαίνουν
Στη γραμμή σαν στρατιώτες που πηγαίνουν στον άλλο κόσμο που γυρνούν και δεν πεθαίνουν
Γυναίκες μαύρες κι είναι τρομαγμένες
Ξυγγέλει ο κόσμος δίχως ουρανό
Στραγγίζει το κορμί μου στους μπαξέδες
Με γδερνούν σαν ως χάρη και πονό
Δεν είμαι εδώ για αυτούς που με ζητάνε
Είναι κλειστό το μαγαζί και δεν πουλάμε
Δεν είμαι εδώ για αυτούς που με ζητάνε
Είναι κλειστό το μαγαζί και δεν πουλάμε
Παράζουν οι χωριάτες στα βαγόνια
Και τρώνε το κασέρι με ψωμί
Στα μάτια τους τα τρομαγμένα χρόνια
Χαρτινά χρόνια, χαρτινή ζωή
Δεν είμαι εγώ αυτός που κυνηγάτε
Λάθος η πόρτα κι ο αριθμός μη με ρωτάτε
Λάθος η πόρτα κι ο αριθμός μη με ρωτάτε
Δεν είμαι εγώ αυτός που κυνηγάτε
Λάθος η πόρτα κι ο αριθμός μη με ρωτάτε
Πικρός αέρας μέσα στη ζωή μου
Παραμονεύει ο θάνατος κρυφά
Μη μου χαλάς αυτήν
Την εκδρομή μου
Μη με γυρίζεις πίσω στα στενά
Αυτά που θέλω να σου πω δεν τα θυμάσαι
Κλείνεις τα μάτια μα το ξέρω δεν κοιμάσαι
Αυτά που θέλω να σου πω δεν τα θυμάσαι
Κλείνεις τα μάτια μα το ξέρω δεν κοιμάσαι
*