Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και παίζε τα κορδεόν.
Όταν τραγουδάγε φτιστός ήταν ο ήλιος
φώτιες στα χέρια του ανάβε τα κορδεόν.
Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τα άλλα
κράταγε τσιλιές παίζοντας τα κορδεόν.
Τι ερμανικά καμιόνια σταθήκαν στη μάντρα και μια ρήπη
σταμάτησε τα κορδεόν.
Ταχυνισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορδεώ
και χίσα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δεν θα περάσει ο φασισμός
και χίσα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δεν θα περάσει ο φασισμός.
