*
*
*
โปรดติดตามต่อไป
จ้าวคุมบอกขึ้นมา
ขั้นบนเจ้าสีลาหลวงไปต่างบาน
อย่าลืมคืนเมื่อเหือนสาดทิเคยอยู่
อย่าลืมคนเคยเคียงคุ้มเคยห้วงซอน
คุณเคยได้กินเขาห่วงพราย
บกมือบ๊ายบายลาก่อนลาก่อน
น้ําตาที่ไหล้ย้อนใจมันคืดหอดนอน
หากคุ้มเฮาซองเป็นปัญห์บ่อใด
ก็รู้และอายเข้าใจว่าไงวันนี้เจ้านั้นต้องไป
เมื่อที่เจ้าเข้าภาคขวัญ
ขอให้เจ้ามีแต่ความสุข
เมื่อที่อายเคยได้จับ
ให้อายเป็นทุกผู้เดียวกับพ่อ
บ่อเป็นไง
จากเป็นกรรมอย่างสางมากในหักตรงพังเพ
เจ้าเลือดเซทไปทางเขา
ขาดสีแหม่น กรุ้งของเจ้า
เฝ้าอวอนกําเหงงหา
แต่แิ้มบองความหลังที่มานั้นฟังไม่เป็นทัก
ไปพยายามดีลืมเจ้าไป
แต่ยังลืมไม่ได
ขอให้เจ้าไม่มีความสุข
มาอยู่กับพัวใด
เขาน่ํา
คําแปลง
อายลาก่อน
ขอให้เจ้าชอบดีเดิม
ขอให้เจ้าหักกันเลยลาย
ขอยให้เจ้าอยู่ดีมีเฮล
อย่าได้เจ็บ
อย่าได้ไข
อย่าได้เลิก
อย่าได้เริ่ม
บอกมือบายบาย
ลาก่อน ลาก่อน
น้ําตาที่
ไหลย้อนใจมนคืดฮอดนอง
หักคุมเฮาซอง
เป็นปัยบอได
เกิดหูและอาย
เข้าใจวันไหร่วันนี้
เจ้านั่นต้องไป
บอกมือบายบาย
ลาก่อน ลาก่อน
น้ําตาที่
ไหลย้อนใจมนคืดฮอดนอง
หักคุมเฮาซอง
เป็นปัยบอได
เกิดหูและอาย
เข้าใจวันไหร่วันนี้
เจ้านั่นต้องไป
ลาลาลาลาลาลาลา
อายต้องมาต้องไปและก้า
ผมต้องปวมกันมาน้อย
เอามันดอยเรื่องว่าชนะ
สาธีเขามันบอสง
ด้วยแต่ดองแก้มเจ้าและนัก
พอได้มีเหตุยังไป
