กว่าจะผ่านจะพ้นวันเวลา
ที่จะยอมรับว่าไม่มีเธอ
มันหยุดน้ํามันชื่นยากเกิน
ต้องเอาความเป็นทุกสางเป็นพลัง
ไม่นอกความผิดหวังเป็นกลุ่มหลังใจ
ต้องเอาความคิดถึงที่มี พลักดันไม่ให้โทษใจ
เก็บทุกอย่างกลับมาวางตามเดิม
หาลูกขอคงและรูปเธอคืนมา
มา
วางไว้ที่เดิมนั้น
ให้ได้มองไปแล้วเหมือนไม่มีเธอ ให้มองไปแล้วเหมือนว่าเธอยังอยู่
รอชีวิตให้เก่าไป
ให้หายใจไปวัน ๆ
ท
ุก ๆ การเดินทางกล้องฉัน ฉันรู้จะมีเธอมองดูใกล้
ๆ
จิตใจเธอได้ ถ้าล้มเธอลุกขึ้นเดินต่อไป
มันจะสั่นก้านไป
แต่ฉันดีใจที่ได้รักเธอ
ได้พบกับเธอ
กว่าจะผ่านทุกวันเดือนเป็นปี
ฉันคงรู้ว่าทุกวินาที
เชื่อเช้าเมื่อขาดเธอ
และก็ทําให้ฉันได้คิดทบทวน
สิ่งดี ๆ ที่ได้ทําตอนเธออยู่
ช่วงเวลาที่แสดงดี ที่ไม่มีทางคืนมา
พอเชื่อนใจ
ถึงแม้เธอจะไม่อยู่ในชีวิตฉัน
แต่เธออยู่ในหัวใจ
เธอมีความหมายและการกับฉันในวันอ่อนไหว
เวลาที่เธออยู่กับฉัน
แม้มันจะสั่นก้านไป
