Τις αγάπης αίματα με πορφύρωσανκαι χαρές ανηδοτές με σκιάσανεΩξιδώθηκα μες στην οτσιά των ανθρώπωνΜακρινή μητέρα, ρόδο μου, ρόδο απαραντώνΣτα νύχτα του πέλαδου με καρτέρεσανΜε ποπάρδες τρικά ταρτές και μου ρίξανεΑμαρτία μου να μ' αφήσωΣτα χατζεβόνια αγάπηΜακρινή μητέρα, ρόδο μου, ρόδο απαραντώνΤον Ιούλιο κάποτε μη σ' ανοίξανεΤα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μουΤην παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίζειΣου μακρινή μητέρα, ρόδο μου, ρόδο απαραντώνΣτα νύχτα του πέλαδου με καρτέρεσανΜακρινή μητέρα, ρόδο απαραντώνΣτα νύχτα του πέλαδου με καρτέρεσαν
