Τις αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανηδοτές με σκιάσανε
Ωξιδώθηκα μες στην οτσιά των ανθρώπων
Μακρινή μητέρα, ρόδο μου, ρόδο απαραντών
Στα νύχτα του πέλαδου με καρτέρεσαν
Με ποπάρδες τρικά ταρτές και μου ρίξανε
Αμαρτία μου να μ' αφήσω
Στα χατζεβόνια αγάπη
Μακρινή μητέρα, ρόδο μου, ρόδο απαραντών
Τον Ιούλιο κάποτε μη σ' ανοίξανε
Τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
Την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίζει
Σου μακρινή μητέρα, ρόδο μου, ρόδο απαραντών
Στα νύχτα του πέλαδου με καρτέρεσαν
Μακρινή μητέρα, ρόδο απαραντών
Στα νύχτα του πέλαδου με καρτέρεσαν
