ก่อนหลับตานอน พันนั้นน่าคิดถึงเธอผ่าใจฉันลอย คิดถึงเธอเหลือเกินฉันเคยมีความรักที่มันสวยงามอย่างใครพูดกันเพียงแต่รักของฉัน ไม่ใช่ในรันดึงใจเธอไฟฟันโอ้ ข้างซ้ายมันแตกสนร้ายไม่เหลือชิ้นดีเจ็บทุกที่ที่รู้ว่าทําเธอร้อนหายไปพยายามยืดถูกทุกทาง จิ้นไว้เพียงแค่กลิ่นจริงจังไว้เคียงข้างกายกลิ่นความรักอย่างคงออกอ้วนชนคิดถึงเธอในวันที่ไม่มีเธอแล้วภาพจําถึงน้องดวงใจแม้เวลาจะนานเท่าไหร่ ระดับเธอเอาไว้ในหัวใจจะไม่เลินลบไปถ้าฉันขอพรได้หนึ่งคําขอจะไม่บอกให้เธอกลับมาหาสิ่งที่เธอขอคือให้ดวงใจของฉันขึ้นแข็งกว่าที่ผ่านมาพิหวังลึกๆ ข้างในใจอยากมีเธอข้างกายดวงใจของฉันจะมีเธอไว้เพื่อชื่นชมว้าว...โอ้ ข้างซ้ายมันแตกสมร้ายไม่เหลือชิ้นดีเจ็บทุกที่ที่รู้ว่าทําเธอร้อนหายไปพยายามยืดถูกทุกทางจิ้มไว้เพียงแค่กลิ่นจนจ้างไว้เคียงข้างกายดินความรักยังคงอบอวนชวนคิดถึงเธอในวันที่ไม่มีเธอแล้วพจมฉันน้องดวงใจแม้เวลาจะนานเท่าไรประดาบเธอเอาไว้ในหัวใจจะไม่ลื่นหลบไปยังไม่เคยจะหลบไป และต่อให้ฉันจะพบใครฉันเพียงค่อยอยากจะพบเธอ และไม่ว่าเธอจะซบใครไม่เคยคิดมาก่อนว่าเรื่องของเรามันจะกระทบใจเธอคงจะมีความสุขตอนอยู่กับเขาแต่สําหรับฉันมันคือนะรกไงเธอจะรู้หรือเปล่าเธอเป็นคนเดียวที่ฉันเคยยกใจทําให้เธอต้องจากก็เพราะว่าปากที่มันประช็ดไปแต่ว่าความทรงจํามันเป็นอะไรที่หลบยากและคงต้องทนคิดถึงแต่เธอ ไม่ว่าจะผ่านกี่พ dzในเมื่อต้นรักที่มันเหลือแต่ไปทําไมต้องไปกระทบรักเธอรู้ว่ามันเพราะใคร ฉันเป็นคนรักที่ยอดแย่สุดท้ายเป็นฉันเอง ที่คิดถึงเกินกว่าใครฉันผิดจนเกินอภัย ที่ปล่อยเธอเดินจากไปโอ้ ข้างซ้ายมันแตกส่วนร้าย ไม่อืดชิ้นดีเจ็บทุกที่ที่รู้ว่าเธอ มันจะรอบหายไปเพราะให้รักยืดทุกทุกทาง จิ้นไว้เพียงแค่คิดถึงเธอเพื่อเคียงข้างกายยิ่งความรักยังคงอบอวนชวนคิดถึงเธอในวันที่ไม่มีจนล้างภาพจนจนล้อมดวงใจแม้เวลาถึงนานเท่าไหร่ ระดับเธอเอาไว้ในหัวใจถึงไม่ลืนหลบไป