Ο καθένας άνθρωπος
μοιάζει με καράβι
που θαλάσσο δέρνετε βράδυ και πρωί
κι ο βαρύς ο πόνος του
το κορμί του σκάβει
ώσπου το λιμάνι του
κάποτε θα βρει
Είμαι κι εγώ
ένα καράβι
τσαγισμένο
κι από σένα
λίγη αγάπη
περιμένω
Είμαι κι εγώ
ένα καράβι
τσαγισμένο
κι από σένα
λίγη αγάπη
περιμένω
Στη μεγάλη τάλασσα
που ζωή τη λέμε
μας χτυπούν τα βάσανα
με απανθρώπια
στη μεγάλη τάλασσα
κάθε μέρα κλαίμε
κι όμως υπομένουμε
μα ως ποτέ πια
Είμαι κι εγώ
ένα καράβι
τσαγισμένο
κι από σένα
λίγη αγάπη
περιμένω
Είμαι κι εγώ
ένα καράβι
τσαγισμένο
κι από σένα
λίγη αγάπη
περιμένω
