Να ζει κανείς ή να μη ζει
Σκέφτομαι βράδυ και πρωί
Όσο δεν είμαστε μαζί
Είναι μαρτύριο η ζωή
Απ' τη ζωή μου έχεις φύγει
Σαν σταγόν από νερό
Και που να πήγες αφορώ
Η πόρτα μου δεν την ανοίγει
Όπως το καλοκαιρό
Το χέρι σου το λατρευτώ
Με καίει μέσα μου η ζήλια
Όταν έρχεται η βραδιά
Και με τη λίγη μοναξιά
Ποιος να φύλα τα δυο σου χείλια
Ποιος τα μαύρα σου μαλλιά
Σου τα γεμίζει με φίλια
Να ζει κανείς ή να μη ζει
Σκέφτομαι βράδυ και πρωί
Όσο δεν είμαστε μαζί
Είναι μαρτύριο η ζωή
*
Η απουσία σου μια πέτρα
Μου βαραίνει τη ζωή
Μου κόβει την αναπνοή
Από το τέλος μου για μένα
Με χωρίζει μια στιγμή
Τώρα που έφυγες εσύ
Παίρναμε δύσκολα οι μέρες
Και τα βράδια σε ζητώ
Στο δάκρυ μου και στο ποιοτό
Με τον καημό μου αλλάξα πέρες
Και όταν πια απ' ελπιστό
Τη τλίψη μου θα παντρευτώ
Να ζει κανείς ή να μη ζει
Σκεφτόμαι βράδυ και πρωί
Όσο δεν είμαστε μαζί
Είναι μαρτύριο η ζωή
*