Λέω δε θυμάμαι τίποτα από παλιά, τότε που λέγεις πως θα, να με δούμε για σένα
Τίποτα δεν έμεινε κι εγώ πολύ απλά, σβήνομαι μα τη φωτιά που κυλάει για σένα
Ό,τι και να γίνει, πάντα θα είσαι εσύ, η φωτιά μου εκείνη που με καίει πολύ
Και πως να σε σβηθώ, πως να ζήσω εγώ, πως να σ' αντιχρήσω κι όρθια να σταθώ
Το ξέραμε κι οι δυο πως τα φωνές οι, απ' τις σχέσεις το'χα δει
Χωρίς την τελική να είναι λάθος, γι' αυτό φύγε πρώτα εσύ
Περνάγαν οι μήνες και σημάδια πουθενά, σαν να ζούσα ένιωθα μέσα σε ένα ψέμα
Πάντα ήθελες εσύ να είσαι πιο καλά, μόνος να περνάς καλά, τίποτα για μένα
Ό,τι και να γίνει, πάντα θα είσαι εσύ, η φωτιά μου εκείνη που με καίει πολύ
Και πως να σε σβήσω, πως να ζήσω εγώ, πως να σ' αντιχρήσω κι όρθια να σταθώ
Το ξέραμε κι οι δυο πως τα φωνές οι, απ' τις σχέσεις το'χα δει
Μωρίς την τελική να είναι λάθος, γι' αυτό φύγε πρώτα εσύ
Το ξέραμε κι οι δυο δεν ήταν σωστό, μα είναι το λάθος που κάνε το πάθος δυνατό
Κι αν μοιάζει αδύνατο δεν ξέρω πια τι να σου πω, αν έχεις τρόπο το χρόνο πίσω γυρνά το
Το ξέραμε κι οι δυο πως τα φωνές οι, απ' τις σχέσεις το'χα δει
Μωρίς την τελική να είναι λάθος, γι' αυτό φύγε πρώτα εσύ
Το ξέραμε κι οι δυο πως τα φωνές οι, απ' τις σχέσεις το'χα δει
Μωρίς την τελική να είναι λάθος, γι' αυτό φύγε πρώτα εσύ