Ωστάκης κι άλλες
Σε σφίξα τρολάς την αγκαλιά μου
Πρώτη φορά κι ήσουν ψυχρά
Ίσως μπορείς αναπολώντας τα φιλιά μου
Να θυμηθείς κι σου παιθείς
Τι να την κάνω την ομορφιά σου
Αφού δεν με ένιωσες απ' την αρχή
Τι να την κάνω τη συντροφιά σου
Που η σκέψη σου είναι κούφια και ρίχνη
Προς τον κατρέφτη όσο θες ακόμα φιλά σου
Πάλια διαφορετικά μου είναι η ζωγραφιά σου
Τι να την κάνω την ομορφιά σου
Αφού δεν έχεις μέσα σου ψυχρά
Ίσως μπορείς να Precis

Υπότιτλοι AUTHORWAVE
Κι ενοχωρήσαμε κι αναγνωρίσαμε
Πόσα πολλά πως τις μας έσμιξε η μοίρα
Τώρα με γράμματα και ψεύτο κλάματα
Λες να ξανάρθεις, λε θα αλλάξεις παρακτήρα
Όχι δεν θέλω, γονοπέζομαι μια κούκλα
Θα βρεις πολλούς, αχ τους τρελούς
Να κρεμαστούν απ' τον μαλλιό σου κάθε μπουκλα
Πως να σταθώ, δεν σ' αγαπώ
Τι να την κάνω, την ομορφιά σου
Αφού δεν με ένιωσες απ' την αρχή
Τι να την κάνω, τη συντροφιά σου
Οι σκέψεις που είναι κουφιά και ρηχή
Προς τον κατρέφτη όσο θες άπαμα πια σου
Πάλια διαχωριτά μου είναι η ζωγραφιά σου
Τι να την κάνω, την ομορφιά σου
Αφού δεν έχεις μέσα σου ψυχή