Ωστάκης κι άλλεςΣε σφίξα τρολάς την αγκαλιά μουΠρώτη φορά κι ήσουν ψυχράΊσως μπορείς αναπολώντας τα φιλιά μουΝα θυμηθείς κι σου παιθείςΤι να την κάνω την ομορφιά σουΑφού δεν με ένιωσες απ' την αρχήΤι να την κάνω τη συντροφιά σουΠου η σκέψη σου είναι κούφια και ρίχνηΠρος τον κατρέφτη όσο θες ακόμα φιλά σουΠάλια διαφορετικά μου είναι η ζωγραφιά σουΤι να την κάνω την ομορφιά σουΑφού δεν έχεις μέσα σου ψυχράΊσως μπορείς να PrecisΥπότιτλοι AUTHORWAVEΚι ενοχωρήσαμε κι αναγνωρίσαμεΠόσα πολλά πως τις μας έσμιξε η μοίραΤώρα με γράμματα και ψεύτο κλάματαΛες να ξανάρθεις, λε θα αλλάξεις παρακτήραΌχι δεν θέλω, γονοπέζομαι μια κούκλαΘα βρεις πολλούς, αχ τους τρελούςΝα κρεμαστούν απ' τον μαλλιό σου κάθε μπουκλαΠως να σταθώ, δεν σ' αγαπώΤι να την κάνω, την ομορφιά σουΑφού δεν με ένιωσες απ' την αρχήΤι να την κάνω, τη συντροφιά σουΟι σκέψεις που είναι κουφιά και ρηχήΠρος τον κατρέφτη όσο θες άπαμα πια σουΠάλια διαχωριτά μου είναι η ζωγραφιά σουΤι να την κάνω, την ομορφιά σουΑφού δεν έχεις μέσα σου ψυχή