แค่พูดคุยกัน
ด้วยความเคยชิน
และเสียงที่ได้ยิน
ก็เป็นเหมือนวันก่อนนั้นทุกวันที่นักเจอ
เพราะเธอไม่เห็นต้องใส่ใจ
เมื่อวานขารู้
ที่ฉันได้ยืนข้างแทน ฉันคงเฝ้าแปลบอก
เธอไม่ค่ากับฉันมา
เท่าไหร่
เมื่อวานแค่นั้น
ตอนชีวิตของฉันมันจะไม่เหลือใคร
ตอนนี้เธออยู่ไหน
ได้ยินไหมว่ารักเธอ
มันยากเลย
แต่ฉันก็ลาเลย
บอกเธอเมื่อไรตอนไหนก็คิดว่ามือนกัน
มือสําคัญ
พรุ่งนี้คงสาย
นั้นคือตอนสุดท้ายที่ฉันได้ยืนข้างแทน ฉ
ันคงเฝ้าแปลบอกเธอไม่ค่ากับฉันมาเท่าไหร่