Παλεύει το ποτάμι, στη θάλασσα να βγεικι ο ποιητής γυρεύει, τη μουσα του να βρει.Το κύμα ψάχνει να βρει, την άκρη του γιαλούκι εγώ γυρεύω σένα ναι, εσένα ναι που με στήσεςξανά στο ραντεβού.Έψαχνα να βρω το μπέλα μου και τελικά το βρήκακαι πήγα και αγάπησα έναν μωρό τη Ρίτα.Ρίτα δεκά οχτώ χρόνο κι εγώ σαράντα πέντεΡίτα εσύ είσαι στην αρχή κι εγώ στο παραπέντεΡίτα Ριτάκη, κανένα δε φοβάσαιΡίτα Ριτάκη, τίποτα δε θυμάσαιΡίτα Ριτάκη, απόψε που κοιμάσαιΜου το'χες πει πολλές φορές ότι δε μ' αγαπούσεςσυγγνώμη, δε κατάλαβες.Μου το'χες πει πολλές φορές ότι δε μ' αγαπούσεςσυγγνώμη, δε κατάλαβες.Μου το'χες πει πολλές φορές ότι δε μ' αγαπούσεςσυγγνώμη, δε κατάλαβα ό,τι το εννοούσεςΓι' αυτό λοιπόν σε χαιρετώ και φεύγω δίχως λόγιαμε το κεφάλι μου ψηλά και την ψυχή στα πόδιαΡίτα Ριτάκη, τίποτα δε θυμάσαιΡίτα Ριτάκη, απόψε που κοιμάσαιΡίτα Ρίτακη, απόψε που κοιμάσαιΠιφόνοΨυχή πιφόνο