Ναύτη που φεύγεις με τα πλοίαΣτον Καναβά στην ΑυστραλίαΚαι πέρα στην ΑμερικήΣαν να νταμώσεις τον καλό μουΠες του να γράψει και σε μια ψυχήΝα φτύπες του να μου γράψειςΑν δεν θέλει να με κλάψειΝα φτύπες του να μου γράψειςΜε ξεχάσε και δεν μου γράφειΤι τίποτα άλλο έχει πάθειΣτην μακριάΣτην κρύμη τη ξενιτιάΤι αγωνία με έχει λιώσειΚαι δεν βάζω στο πόνο πιαΝα φτύπες του να μου γράψειΑν δεν θέλει να με κλάψειΑν δεν θέλει να με κλάψειΝα φτύπες του να μου γράψειςΑν δεν θέλει να με κλάψειςΝαπτή που φεύγεις με τα πλοίαΣτην Αφρική στη ΒραζελίαΝιώθεις τον κάθε μου καημόΔίχως είδη, σύντοιχος γράμμαΚαι πως θα'ντε θα αντέξω πια στον χωρισμόΝα φτύφες του να μου γράψει, αν δεν θέλει να με κλάψει*