Άφια φτυμίζει τον καιρό πως εγώ δεν τον ξεχνώ
Κι ούτε ποτέ δεν μπορώ να τον δεχθάσω
Άφια φτυμίζει τον καιρό πως εγώ δεν τον ξεχνώ
Κι ούτε ποτέ δεν μπορώ να τον δεχθάσω
Άφια φτυμίζει τον καιρό πως είναι ποστάütfen καρόφι
Ακριβώς θα το κάνω στον άσω.
Που ξενυχτούσα με τα βράδια κι ήμουν πρώτος,
λαγάπη σου κάλε.
Που ξενυχτούσα με τα βράδια κι ήμουν πρώτος,
λαγάπη σου κάλε.
Αχ,
για θυμίσου τη ζωή πως τη μέρνουσαμε μαζί,
αχ, για θυμίσου τα κεστί τα περασμένα.
Κι να τα χρόνια τα παλιά,
αυτά γλυκά στα φιλιά,
πηγαίνε παρώνει τότε κι εσύ για μένα.
Που ξενυχτούσα με τα βράδια κι ήμουν πρώτος,
στην αγάπη σου κάλε.
Που
ξενυχτούσα με τα βράδια κι ήμουν πρώτος,
στην αγάπη σου κάλε.
Κι εσύ να νόμισ' που ερχόμουν σώτος και φέρντος το μπάνελ.
Κι εσύ μια φορά μετάς πολύ στο μπαγκάρα,
γιατί έσκετας στο πλάι μαλαγιάρα.
Με ένα αιώνιο εφτά μου πήρες
κάμποσα λεφτά,
κι όλα τα ρέστα μου τα πήρες νέε νιάρα.
Και κερδισμένη τότε εσύ κι εγώ χαμένος,
στον βατσά
πηγαίναμε μαζί.