Μια παλιά φωτογραφία βρήκα ξαφνικά σ' ένα κουτί
Με κρατούσες απ' το χέρι σε μιαν άλλη εποχή
Σ' ακούω ξανά
να φωνάζεις
μη φύγω μακριά
Πίσω μας η παραλία
κι όσα αγάπησα πολύ
Στην οδό την Ιταλίας
όταν ήμουν παιδί
Εκεί γυρίζω ξανά σ' αυτά
που κανείς δεν ξεχνά
Όσο κι αν πέρασαν τα χρόνια πάντα πίσω έρχομαι
Στις αυλές μας μες στα χιόνια στέκομαι
Στο παλιό εκείνο κάστρο που από ψηλά φτιάξαμε
Κι όσα βρήκαμε εκεί μετά τα χάσαμε
Μες στα κρύα του χειμώνα,
μες στα παγωμένα τα νερά
Κυνηγούσαμε τους γλάρους
που πέτουσαν μακριά
Στην Αλάνα μας βλέπω ξανά
να κλουτσάμε την πάλα πιο ψηλά
Όσο κι αν πέρασαν τα χρόνια πάντα πίσω έρχομαι
Τους πρώτους μου φίλους πάντα σκεφτώμε
Μες στα έρημα τα σπίτια,
μες στις λάσπες τρέχαμε
Και στα παιχνίδια μας κανείς ποτέ δεν έχανε
Όσο έχει αλλάξει αυτή η γειτονιά,
της τα πήρε όλα του χρόνου η θηλιά
Μα ακούω τις φωνές μας ξανά και ξανά,
το κεφάλι μου γυρίζω
Όσο κι αν πέρασαν τα χρόνια