Και τι να πω,
και τι να πεις,
δεν ξέρω πια ποιος φταίει.
Ίσως φταίγω που σε συγχωρώ,
ίσως φταίγω που σ' αγαπώ, μα και τι να πω,
και τι να πεις,
ούτε ξέρω πια ποιος φταίει.
Κι όλη μου η ζωή γέμισε ντροπή,
πίκρα μοναξιά και δάκρυ και απελπισία.
Θεέ μου φύγε,
σε ικετεύω φύγε,
τα δυο μου χείλη θα ματώσω,
να μη φωνάξω σ' αγαπώ, να μη φωνάξω, μην εφύγε.
Σε ικετεύω φύγε,
κουράγιο δώσ' μου για να νιώσω,
το λάθος μου που σ' αγαπώ,
το λάθος μου που σ' αγαπώ,
που σ' αγαπώ.
Και
τι να πω,
και τι να πεις,
ούτε ξέρω πια ποιος φταίει.
Και γίνει η νυχτιά,
όλη μια φωτιά,
ψέμα και υποκρισία και προδοσία.
Θεέ μου φύγε,
σε ικετεύω φύγε,
τα δυο μου χείλη θα ματώσω,
να μη φωνάξω σ' αγαπώ,
να μη φωνάξω,
μην εφύγε.
Σε ικετεύω φύγε,
κουράγιο δώσ' μου για να νιώσω,
το
λάθος μου που σ' αγαπώ,
το
λάθος μου που σ' αγαπώ,
που σ' αγαπώ.
Σε ικετεύω φύγε,
κουράγιο δώσ' μου για να νιώσω,
το
λάθος μου που σ' αγαπώ,
το
λάθος μου που σ' αγαπώ.
Σ' αγαπώ φύγε,
σε ικετεύω φύγε, φύγε, φύγε.