Ο φίλος μου ο Παναγής
Δεν έκανε για αυτή τη γης
Με όλα ήταν ξένος
Δεν είχε σπίτι και δουλειά
Κουβέντιαζε με τα πουλιά
Και δίχως να έχει πιει γούλια
Έμοινιαζε μεθυσμένος
Έμοινιαζε μεθυσμένος
Φορούσα μπέχον ο Βάρη
Στα χέρια του είχε ένα κλάρι
Και στα μαλλιά του φίκια
Χειμώνας με το χέρι του
Χειμώνα και καλοκαίρια
Κοιμόταν στην ακρογιάλια
Κι απ' τη ζέστη του την καρδιά
Αχνίζαν τα χαλίκια
Αχνίζαν τα χαλίκια
Τον φίλο μου τον Παναγί
Τον σκότωσε μια χαραβγή
Μια σκέψη σαν μαχαίρι
Πως κάθε βράδυ δει να δει
Πεθαίνει κάπου ένα παιδί
Που τίποτα δεν έχει δει
Και τίποτα δεν ξέρει
Και τίποτα δεν ξέρει
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật