หล
บคําว่าหัก
มันมงายคือจังลืมตา
หลบคําว่าลา
หวานฟ้าผ่าลงกลางหัวใจ
สิ้นให้ลืมน้องใดจังใด
ในเบื้อใจยังหักบาจา
มืดดีห่อยหักเพมาง
ใจอ้ายลาอะไร
ผมแทบสวยตอนน้องสิลา
บ่รู้ตอนน้ําตาจักร้อย
ในนาทีสมาธิมันพักดีถึงน้องยํายิ้มทรงมันเกือบตาย
แทบสิบว่าอยากหายใจในวันที่น้องไปกับเขา
เยือนเวลาให้หักสองเห่าอยู่ต่อบะใดดองดี
อู้บะวะคนใกล้สีตายลมหายใจบ่มี นาทีนี้สมจืดไฟ
ผ่าวจากตอนเวิร์มใจน้องเมียนเบาให้ตายทั้งอื่น
น้องมันยังบ่เหลือในใจของน้อง
อ้อ เธอสุดท้าย
อย่าเฝ้าจากไปได้บ่
หายบ่เหลือ ผู้ใดอีลิส สํานักที่ว่ารักขาดใจ
สิอดหมดน้องจึงได้เผียนใจให้น้องคืนมา
ผมแทบสวยตอนน้องสิลา บ่รู้ตอนน้ําตาจากไหน ในต
ีสมัทที่มันพักดี ถึงน้องยํายิ้นทางมันเกือบตาย
แทบสี บ่อยากหายใจ
ในวันที่น้องไปกัดเท่า เยือนเวลาให้หักสองเห่า อยู่ต่อได้ดอกตี
หูบ่อ
คนใครสิตายลมหายใจบ่มี นาทีนี้สมถือไฟเผ
่า จากนอนฝืนใจน้องเมียเมา ให้ตายทั้งอื่น
อยู่ขั้นบ่ออาฟื้น ขั้นน้องสิลา คงถึงวาราเหมือนใจ
