Απλά,
τόσο απλά,
σαν πουλί που πετά,
σαν ποτάμι που κυλά,
απλά.
Απλή είναι η ζωή,
σαν μαθιά αναπνοή,
σαν το δρόμο που πέρνας το πρωί,
σαν τη στάλα της βροχής, σαν τη μυρωδιά της γης,
τον ουρανό που σε κοιτά,
τον άνεμο που σε φιλά,
σαν τα γέλια των παιδιών,
χρώματα των παλόνιών,
χέρι που κρατάς σφιχτά στο θερίνο το σινεμά.
Απλά,
τόσο απλά,
σαν τη μέρα που γεννά,
σαν τον ήλιο που γύρνα,
απλά.
Απλή είναι η ζωή,
σαν μια
φκονή γνωστή,
ένα βλέμμα,
ένα φίλι, απλή.
ένα φίλι,
απλή.
Σαν τη στάλα της βροχής,
σαν τη μυρωδιά της γης,
τον ουρανό που σε κοιτά,
τον άνεμο που σε φιλά,
σαν τα γέλια των παιδιών,
χρώματα των παλόνιών,
χέρι που κρατάς σφιχτά στο θερίνο το σινεμά.
Σαν τη στάλα της βροχής,
σαν τη μυρωδιά της γης,
τον ουρανό που σε κοιτά,
τον άνεμο που σε φιλά,
σαν τα γέλια των παιδιών,
χρώματα των παλόνιών,
χέρι που κρατάς σφιχτά
στο θερίνο το σινεμά.