เธอเป็นดังดวงตะวันทอแสง
ยามอนแรงฉันมีพลัง
ต่างกับฉั้นที่เป็นมะแลง
ไม่มีอะ่รัยเป็นชิ้นเป็นอัน
แต่ฉันก็อยากจะใกล้เธอ
แม้รู้ว่าไม่มีวันที่จะได้อบอุ้นใจ
เท่าเป็นไม่รู้
บิดหู บิดตา
เวลาที่เธอนั้นมีใคร
งงไม่เป็นไร
ถ้าเธอไม่แคะ
ถ้าเธอให้มีแม้เยี่ยวยัย
ฉันแค่เข้ามา
เพื่อเธอได้พิงฝ่าย
ไม่เคยได้ยินคําเตือนของใครที่ให้ระวังไว้
ไกลอีกหน่อย
มายกหน่อย
แม้รู้ว่าสุดท้ายจะทําร้ายและต้องเสียใจ
ฝืนอีกหน่อย
ยืนอีกหน่อย
แล้วไม่ได้ต้องการอะไร
รู้ว่าอันตรายแต่ก็ยังเทิกไฟหา
ยอมแรกด้วยร้อยน้ําตาเพื่อได้มาแค่อุ่นไอ
ยังยืนยันจะรักกับคนที่เขาไม่มีใจ
แค่ขอรู้ให้ร่างกายยังทนไว้
ถ้ารํามานแค่ไหนยังต้องการมีเธอไว้
เป็นอุ่นไอที่คนอย่างฉันไม่ควรจะเข้ากลัย
ความสุขปลมปลม
เธอเป็นดุงดุงตะวันทอแสนคนยังฉันไม่ควร
ถ้าวันไหนเธอเจอคนแท้ฉันก็ไม่อาจไปรบกวน
ฉันแค่ตามหาที่พักของหัวใจ
จะไม่วนวายและตอนสุดท้ายฉันจะหายไป
ใกล้อีกหน่อย
ไม่อีกหน่อย
แม้รู้ว่าสุดท้ายจะทําร้ายและต้องเสียใจ
ฝืนอีกหน่อย ให้ยืนอีกหน่อย ก็เป็นสุขแล้วไม่ได้ต้องการอะไร
รู้ว่าอันตรายแต่ก็ยังจะไปหา ยอมแรกด้วยร้อยน้ําตาเพื่อได้มาแค่อุ่นไอ
ยังยังจะรักกับคนที่เขาไม่มีใจ
ลอยให้ไฟแพ้เพราะเมื่อเราเป็นใกล้กันไป ทําได้แต่ขอร้องให้ร่างกายยังทนไว้
ทรมานแค่ไหนยังต้องการให้เธอไว้ เป็นอะไรที่คนอย่างฉันไม่ควรจะเข้าใกล้
ขอให้ไฟจะร้อนแค่ไหน ฉันก็พอใจกับความสุขเหมือนเปล่า
อา...
ยอมแรกด้วยร้อยน้ําตาเพื่อได้มาแค่อุ่นไอย
ยังยืนยันจะรักกับคนที่เขาไม่มีใจ
ลอยให้ไฟแพ้เพราะเมื่อเราเป็นใกล้กันไป
ทําได้แต่ขอร้องให้ร่างกายยังทนไว้
ทรมานแค่ไหนยังต้องการให้เธอไว้
ในที่คนอย่างฉันไม่ควรจะเข้าใกล้
ต่อให้ไฟจะร้อนแค่ไหน ฉันก็พอใจกับความสุขเหมือนเปล่า
